Μία εκ βαθέων εξομολόγηση παραχώρησε ο Άρης Καβατζίκης το μεσημέρι της Μ. Τρίτης 15/4 στο Buongiorno όπου μίλησε για τους δύο θανάτους στην ζωή του που τον «τσάκισαν», την απώλεια του αδερφού και της μητέρας του.
«Τον Δημήτρη, τον αδερφό μου, τον σκέφτομαι πάρα πολύ. Τον έχασα το ’15 και το ’17 έφυγε η μητέρα μου. Τον σκέφτομαι επειδή βρίσκομαι σε μία διαδικασία “ανοίγματος παραθύρων” στην ζωή μου. Έχω διαπιστώσει πως δεν τον έχω θρηνήσει ποτέ και δεν έχω καταλάβει πως δεν είναι εδώ και δεν θα τον ξαναδώ. Δεν έχω καταλάβει ότι δεν θα είναι εδώ όταν θα αναγκαστώ να ζήσω την απώλεια του μπαμπά μου.
Η απώλεια μου αδερφού μου διέλυσε την οικογένειά μου. Ήταν 39 χρονών όταν έφυγε. Το βάρος μου και η ενοχή μου να αγκαλιάσω τους γονείς μου, δε με άφησε να συνειδητοποιήσω ότι ο αδερφός μου δεν είναι εδώ. Δεν έχω θρηνήσει ούτε την μητέρα μου και τα τραύματα που έχω από την απώλεια του αδερφού μου βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια. Με τον πατέρα μου δεν έχουμε μιλήσει ποτέ για την απώλεια των δικών μας», εξομολογήθηκε ο δημοσιογράφος.
Για να συνεχίσει: «Ένιωσα ενοχή γιατί δε τον θρήνησα. Ήταν τραγικός ο τρόπος που το έμαθα. Ήταν η γιορτή του μπαμπά το ’15, ήμουν έξω για καφέ και με πήρε η νύφη μου και μου είπε ότι τα πράγματα δεν είναι καλά. Τελικά έμαθα μετά από 1,5 ώρα ότι είχε πεθάνει ακαριαία, ήταν εφιαλτική αυτή η ώρα. Μετά κατέβηκαν όλοι οι διακόπτες και ήμουν ρομπότ.
Φορούσα για πάρα πολύ καιρό δύο σταυρουδάκι του αδερφού και της μητέρας μου και όταν έχασα της μητέρας μου έπαθα σοκ, μέχρι που μου είπε η Μαρία Ηλιακή ότι αλλού είναι ο αδελφός μου και το έβγαλα. Τώρα το φυλάω, γιατί δε θέλω να το χάσω και αυτό. Θέλω να φέρω λίγο τον Άρη μπροστά, γιατί πάντα σκέφτομαι το μετά και όχι την στιγμή», κατέληξε ο Άρης Καβατζίκης.
