Η Emma Stones και πρωταγωνίστρια της ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου, “Poor Things”, κατά καιρούς μίλησε για τις κρίσεις πανικού που είχε βιώσει στην παιδική της ηλικία. Η ηθοποιός, έπαθε την πρώτη κρίση πανικού όταν ήταν μόλις 7 χρονών και δυσκολεύτηκε πολύ να ξεπεράσει το άγχος που βίωνε, όμως, τελικά κατάφερε να τα αφήσει όλα πίσω της χάρη στην υποκριτική, που τη βοήθησε να βγει από αυτή την ‘σκοτεινή’ κατάσταση.
Μάλιστα, η Emma το 2018, δήλωσε ότι ο αυτοσχεδιασμός της έμαθε να «παίρνει όλα τα έντονα συναισθήματα και να νιώθει πραγματικά τη στιγμή και να χρησιμοποιεί ολόκληρο τον εγκέφαλό της». Μετά τη σαρωτική επιτυχία του “Poor Things” και την οσκαρική ερμηνέια της, η ηθοποιός που αγαπήσαμε ως Μπέλα Μπάξτερ, προχώρησε σε νέα συνέντευξη στο National Public Radio και μίλησε και πάλι για αυτή τη δύσκολη περίοδο στη ζωή της.
«Άρχισα να κάνω θεραπεία, νομίζω γύρω στην ηλικία των 8 ετών, επειδή μου ήταν πολύ δύσκολο να βγω από το σπίτι για να πάω στο σχολείο. Ζούσα με το φόβο των κρίσεων πανικού» δήλωσε αρχικά η Stones, ενώ όπως πρόσθεσε στη συνέχεια, η κύρια αιτία που της δημιουργούσε όλο αυτό το ανεξέλεχτο άγχος ήταν ο φόβος του αποχωρισμού από τη μητέρα της… «Είναι μια δύσκολη ηλικία, δεν έχεις λογική, στα 7 ή 8 χρόνια, και δεν μπορείς να πεις στον εαυτό σου ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι αλήθεια. Ήταν πολύ δύσκολο να πείσω τον εαυτό μου για το αντίθετο».
Όλα αυτά έμειναν στο παρελθόν όταν η Emma ξεκίνησε να ασχολείται με την υποκριτική και χάρη στο επάγγελμα, αλλά και τα προσωπικά της βιώματα, οι εμπειρίες που έζησε έχουν αλλάξει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον τρόπο που σκέφτεται. «Έχω πει σε πολλούς νεότερους ανθρώπους που παλεύουν με το άγχος, ότι με πολλούς τρόπους το βλέπω ως ένα είδος υπερδύναμης».
Για την ταλαντούχα ηθοποιό, όλες αυτές οι άσχημες στιγμές από το παρελθόν της, έγιναν η αφορμή και η βάση δημιουργικών πραγμάτων, γιατί «το άγχος είναι σαν το καύσιμο πυραύλων, επειδή δεν μπορείς να κρατηθείς να μη σηκωθείς από το κρεβάτι και να κάνεις πράγματα, επειδή έχεις όλη αυτή την ενέργεια μέσα σου. Και αυτό είναι πραγματικά ένα δώρο»
