Η Χαριτίνη είναι νέα, ταλαντούχα, επικίνδυνα ελκυστική, απρόσμενα φιλική και ευδιάθετη. Πάνω από όλα όμως είναι μια γυναίκα που έχει μόνο ένα σκοπό. Να ζει τη ζωή της… σαν να είναι το πιο τρελό, ανέμελο και δημιουργικό καλοκαίρι.
Με την ξεγνοιασιά του Ιούνη, την ανεμελιά του Ιούλη, το πάθος του Αυγούστου και την δημιουργικότητα του Σεπτέμβρη. Δεν ξέρω πως μπορείς να την χαρακτηρίσεις επαγγελματικά. Μπορείς να την πεις εκπαιδευτικό, ραδιοφωνική παραγωγό, ηθοποιό, παρουσιάστρια, σχεδιάστρια μόδας, ζωγράφο… μα πάνω όλα εγώ θα σας την “συστήσω” μέσα από το καλοκαίρι της ως ένα κορίτσι που θέλει να γελά πάντα, να βρίσκει ελπίδα στις πιο δύσκολες καταστάσεις και να προσπαθεί συνεχώς να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Τη συναντήσαμε στην Σαντορίνη και με θέα το πέλαγο, μιλήσαμε για έρωτες, δύσκολες στιγμές, σχέδια για το φθινόπωρο και όλα αυτά που ορίζουν τη ζωή της.
Στη μαγευτική Σαντορίνη, όλα μοιάζουν διαφορετικά και πιο ειδυλλιακά. Αλήθεια, πόσο πολύ σου έλειψε το «άρωμα» του καλοκαιριού και της “no-covid εποχής»;
Πολύ! Η αλήθεια είναι πως η Σαντορίνη θυμίζει περισσότερο παραμύθι, παρά ρεαλιστικό τοπίο. Τα γραφικά σοκάκια, η Καλντέρα, τα σκαλισμένα στους βράχους σπίτια, η αισθητική, ο φωτισμός και τα υπέροχα μικρά μαγαζάκια της την καθιστούν-σε εμένα τουλάχιστον- ως ένα από τους πιο αγαπημένους μου προορισμούς στον κόσμο. Χαίρομαι που έστω και σε αυτή την εξαιρετικά δυσοίωνη περίοδο κατάφερα να την επισκεφτώ και να την απολαύσω!
Βιώσαμε όλοι μια δύσκολη καραντίνα. Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που βίωσες και το μάθημα ζωής που πήρες;
Ολιστικά ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση και ένα δυνατό πλήγμα για ολόκληρο τον κόσμο. Για πρώτη φορά είχαμε έναν κοινό εχθρό να αντιμετωπίσουμε. Πάνω κάτω όλοι είχαμε τα ίδια συναισθήματα. Άγχος, φόβο και ενδεχομένως θυμό. Μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες μου ήταν να μην κολλήσω κάποιο δικό μου άτομο. Γι’ αυτό το λόγο απομονώθηκα και επέλεξα να δράσω με απόλυτη σοβαρότητα στην όλη κατάσταση. Υπήρξαν αρκετές μελαγχολικές στιγμές και στιγμές συνειδητοποίησης, αλλά το θετικό κομμάτι είναι πως έφερα συνειδητά τον εαυτό μου πιο κοντά στην τέχνη σε μια συνεχή διαδικασία αυτό-ίασης της προβληματικής κατάστασης που αντιμετώπιζα. Επιπλέον, αντιλήφθηκα ότι «με αντέχω». Αντέχω τον εαυτό μου, μου αρέσει η «παρέα μου» και τελικά μπορώ να βρω πολλά διαφορετικά πράγματα για να δημιουργήσω και να περάσω χρόνο με τον εαυτό μου.
Αν δεν κάνω λάθος, βίωσες χωρισμό μέσα στην πανδημία, άλλαξες χώρα και επαγγελματική τροχιά. Πόσο εύκολο ήταν όλο αυτό;
Μέσα στο άγονο επαγγελματικό έδαφος που υπήρχε, άδραξα την ευκαιρία και θέλησα να κάνω κάποια σεμινάρια στην Αθήνα. Έτσι, πήρα την απόφαση και μέσα σε δυο εβδομάδες είχα μετακομίσει! Πολλές αλλαγές, πολύ διάβασμα (καθώς πέρα από τα σεμινάρια τελείωνα και το μεταπτυχιακό μου) και ένα «γερό» ξεσκαρτάρισμα στις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Όλη αυτή η κατάσταση μου χάρισε την ευκαιρία να ανακαλύψω πράγματα για τον εαυτό μου, να κρατήσω «φωτεινούς» ανθρώπους στο πλάι μου και να ζυγίσω αυτά που ορίζω εγώ ως προτεραιότητες μου, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Τα δύσκολα περνούν και πλέον ζούμε ξανά αγκαλιά, με φίλους και έρωτες. Ποια αγκαλιά είναι αυτή που σου έλειψε περισσότερο; Ποιος είναι ο άνθρωπος που θέλεις να κουρνιάσεις στις στιγμές που μπορεί να νιώθεις μοναξιά;
Μου έλειψε ο κάθε άνθρωπος που είχα στη ζωή μου, ο καθένας για τον δικό του λόγο και ιδιαιτερότητα. Κάποιοι δεν μου έλειψαν πολύ, άλλοι καθόλου και άλλοι περισσότερο από όσο πίστευα. Σίγουρα η αγκαλιά της μητέρας μου (μιας και μένω χρόνια στο εξωτερικό και την έχω σπάνια) μου έλειψε περισσότερο από όλες.
Αλήθεια, φαίνεσαι ένας άνθρωπος που έχεις δουλέψει πολύ με τον εαυτό σου. Έχεις συμβουλευτεί και μιλήσει ειδικό σε κάποια δύσκολη στιγμή της ζωής σου και τι σε ώθησε να το κάνεις; Και ποια η συμβουλή που κράτησες;
Ναι. Έχω κάνει ψυχοθεραπεία, την οποία μάλιστα έκανα ως δώρο στον εαυτό μου στα 26α γενέθλιά μου. Με βοήθησε πολύ. Όσο άτρωτοι και ισορροπημένοι και αν νιώθουμε στην καθημερινότητα μας (γιατί έτσι ένιωθα και εγώ) έρχεται η στιγμή που μπορεί ξαφνικά να χάσουμε κάθε ισορροπία ή έλεγχο. Αυτό συνήθως συμβαίνει είτε από το ότι δεν εξωτερικεύουμε πάντα τα συναισθήματα μας και δεν τα αφήνουμε με αυτό τον τρόπο να δραπετεύσουν από μέσα μας, είτε από το ότι επιθυμούμε να είμαστε εμείς οι «διαχειριστές» των προβλημάτων των δικών μας ή του περίγυρου μας και κατ’ επέκταση κρατάμε μια φαινομενικά ώριμη στάση, ξεγελώντας έτσι τον εαυτό μας. Εγώ μπορώ να πω ότι ήμουν ανάμεσα σε αυτά τα δυο, πράγμα που ανακάλυψα μέσω της ψυχοθεραπείας. Ουσιαστικά η διαδικασία αυτή σου ξεκλειδώνει μονοπάτια που ποτέ δεν σκέφτηκες να διαβείς και λύσεις σχετικά απλές, για να επιτευχθεί η πηγαία ψυχική σου υγεία και όχι η επιφανειακή. Προτείνω στον καθένα να κάνει αυτό το δώρο στον εαυτό του.
Ποια είναι πρώτη λέξη που σου έρχεται όταν ακούς «καλοκαίρι»;
Ανεμελιά!
Αλήθεια, έχεις ζήσει τον… καλοκαιρινό έρωτα ποτέ;
Ναι! Τον έχω ζήσει και χειμώνα και φθινόπωρο και άνοιξη τον καλοκαιρινό έρωτα. Αυτή η αστραπιαία δύναμη του είναι ο ενθουσιασμός που χαρακτηρίζει γενικότερα την υπόσταση που παίρνει ο έρωτας στην ζωή μου. Και όχι μόνο ο έρωτας. Για παράδειγμα αυτό το καλοκαίρι ερωτεύτηκα και αυτό το νησί. Την Σαντορίνη. Γι’ αυτό ήρθα τρεις φορές συνεχόμενα. Μπορεί και να μην ξαναέρθω ποτέ. Μπορεί και να έρχομαι κάθε καλοκαίρι. Κανεις δεν ξέρει. Πάντως σίγουρα αυτό το νησί αποτελεί τον απόλυτο καλοκαιρινό μου έρωτα για φέτος!
Φιλί καλοκαιρινό… μες την αλμύρα και με θέα το ηλιοβασίλεμα (ή όχι αν δεν είσαι ρομαντική). Αυτή την εποχή η Χαριτίνη είναι ερωτευμένη για να το ζήσει;
Είμαι απόλυτα και βαθύτατα ρομαντική. Δεν είμαι όμως ερωτευμένη αυτή την περίοδο. Θα το ήθελα πολύ! Αν ήμουν το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ήθελα να μοιραστώ αυτό το ηλιοβασίλεμα!
Είσαι μια πολύ όμορφη γυναίκα και με οριοθετημένα «σύνορα». Έχεις δεχθεί ποτέ ακραία σκηνή ζηλοτυπίας και δευτερευόντως αν έχεις δεχθεί κάποια παρενόχληση ή απρεπή μηνύματα στα social media.
Υπήρχε αρκετά το κομμάτι της ζήλιας στις σχέσεις μου. Ίσως επειδή εγώ το επέτρεψα στο παρελθόν. Προσωπικά δεν ζηλεύω καθόλου και είναι ένα κομμάτι που έχει ενοχλήσει πολλές από τις σχέσεις μου. Μεγαλώνοντας έμαθα να βάζω τα όρια μου και να κρατάω τις ισορροπίες μου. Όσον αφορά τα social media, έχω δεχτεί τέτοιου είδους σχόλια, αλλά ελάχιστα. Δεν δίνω και καμία σημασία. Ο καθένας μπορεί να λέει αυτό που επιθυμεί και εφόσον ο λογαριασμό μου είναι δημόσιος φαντάζομαι πως θα προσελκύει πολλών ειδών ανθρώπους που θέλουν να τραβήξουν την προσοχή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Χαίρομαι που το ποσοστό αυτών των ανθρώπων είναι αρκετά μικρό.
Ήσουν ποτέ μπροστά σε κάποια επίθεση και αν ναι πως αντέδρασες;
Δεν δέχομαι κανενός είδους αδικία στην ζωή μου. Είναι από τις μοναδικές περιπτώσεις που βγαίνω εκτός ελέγχου και δεν μπορώ να κοντρολαρω τον εαυτό μου. Μου φαίνεται αδιανόητο να είμαι μπροστά σε μια επίθεση και να μην αντιδράσω. Από το σχολείο, στην δουλειά μου και μετέπειτα στην ζωή μου, με συμμαθητές, φίλους, αδέσποτα ζώα, ανυπεράσπιστα όντα, θυμάμαι περιπτώσεις, έστω και στην υπόνοια της αδικίας έφτανα σε σημείο που ενδεχομένως στο τέλος να «έχανα το δίκιο μου» από την ακραία υπεράσπιση. Η ισορροπημένη υπεράσπιση ενάντια στην αδικία θεωρώ ότι είναι χρέος όλων μας ανεξαιρέτως.
Kλείνοντας τα μάτια… θέλω να μου πεις τα τρία πρόσωπα που σου έρχονται στο μυαλο, αν σκεφτείς τις λέξεις «αγάπη, φιλία, έρωτας, στήριγμα, αξέχαστες στιγμές» . Τα τρία πρόσωπα που είναι στην καρδιά σου είτε είναι στο παρόν, είτε στο παρελθόν. Είτε είναι φίλοι, οικογένεια ή πρώην «καλοκαιρινές αγάπες».
Αγάπη: Η μητέρα μου. Φιλία: Εδώ δεν ξέρω ποιον να πρώτο-βάλω, έχω υπέροχους φίλους και ανθρώπους κοντά μου. Έρωτας: Αυτός που περιμένω!
Κοιτάζοντας το ηλιοβασίλεμα, έχεις την κρυφή επιθυμία να το παρακολουθούσες αντί μαζί μου, με κάποιον άλλον. Έχεις αυτή την περίοδο την ανάγκη για μια σχέση;
Όχι, γι’ αυτό και δεν είμαι σε κάποια σχέση φαντάζομαι. Επειδή είχα πολύχρονες δεσμεύσεις προσπαθώ να εκμεταλλευτώ όλον αυτό το χρόνο για να κάνω πράγματα αποκλειστικά για εμένα και σε αυτο έχει βοηθήσει πολύ όλη η κατάσταση με τον COVID. Τώρα που με γνωρίζω καλύτερα και πάνω-κάτω αναγνωρίζω αυτά που θέλω από τον άνθρωπο μου, θεωρώ πως είμαι πιο συνειδητοποιημένη από ποτέ. Όποτε απολαμβάνω αυτή την περίοδο μοναχικότητας στο ερωτικό κομμάτι και περιμένω τον άνθρωπο που θα γεννήσει μέσα μου όλα αυτά τα συναισθήματα που θέλω (ή έστω φαντάζομαι ότι θέλω)
Βρισκόμαστε στα τέλη καλοκαιριού και ήδη οι συζητήσεις για τηλεόραση, θέατρο κτλ. σε Κύπρο και Ελλάδα είναι εν εξελίξει; Τί σχεδιάζεις; Ή αν έχεις κάποια πρόταση που απέρριψες σχεδιάζοντας διαφορετικά τη ζωή σου;
Φέτος θα είμαι στην νέα καθημερινή τηλεοπτική σειρά του Open TV «Η Τελευταία Ώρα» της Αννας Ανδριανού σε σκηνοθεσία των Σταμο Τσάμη και Πάρη Προκοπίου. Στην Κύπρο θα προβάλεται από το Ρικ. Μια υπέροχη δουλειά, με καλογραμμένους διαλόγους και εξαιρετική ομάδα ατόμων που ανυπομονώ να δουλέψω μαζί τους. Επιπλέον, για πέμπτη χρόνια θα συνεχίσω να περνάω τα απογεύματα μου στον Mix Fm. Σε αυτό το διάστημα είχα προτάσεις για δουλειές στον τηλεοπτικό χώρο που θεώρησα ότι δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω όπως θα έπρεπε γι’ αυτό και αρνήθηκα.
Θα ξαναγύρναγες στα τηλεοπτικά δρώμενα και αν ναι με τί project;
Ναι, θα ήθελα να κάνω κάτι κοινωνικό όσον αφορά την παρουσίαση, κάτι σε μορφή ντοκιμαντέρ, που να συνδέεται άμεσα με τον άνθρωπο και την κοινωνία μου. Και σε αυτό το κομμάτι μου έχουν γίνει προτάσεις, αλλά αν θα έκανα κάτι τέτοιο θα ήθελα να έχω να παρουσιάσω τον δικό μου πιλότο και την δίκη μου ομάδα.
Έχεις από τα πιο ωραία ονόματα. «Χαριτίνη» λοιπόν, μια γυναίκα που σύμφωνα με την ιστορία θυσιάστηκε για τα πιστεύω της. Εσύ ποια ήταν η μεγαλύτερη θυσία που έκανες για τα πιστεύω σου ή για κάποιον άνθρωπο;
Το όνομα το πήρα από την γιαγιά μου. Η αλήθεια είναι ότι όταν ήμουν πιο μικρή ήθελα να έχω ένα κοινό όνομα (Κατερίνα-το δεύτερο όνομά μου), αλλά χαίρομαι που ποτέ δεν το άλλαξα είτε εγώ είτε οι γονείς μου (να με φωνάζουν πχ Χαρά, Χάρις κτλ). Όσον αφορά τις θυσίες που έχω κάνει για αλλά άτομα, δεν είναι βαρύγδουπες και ηρωικές και αν είναι ποτέ δεν το έχω αντιληφθεί. Δεν σκέφτομαι τι δίνω και τι παίρνω από τους ανθρώπους. Είναι τόσο πηγαίο και αβίαστο που δεν βάζω καθόλου τον εαυτό μου στην διαδικασία αυτή.
Είσαι σαν ένα αερικό στην φωτογράφιση και όλοι σιγοψιθυρίζουν στο νησί για το πόσο στιλάτη και μοδάτη είσαι. Πλέον η δημιουργία (μια λέξη που πιστεύω σε χαρακτηρίζει) αποτυπώνεται και στο κομμάτι της μόδας. Πες μας δυο λόγια για το νέο σου βήμα.
Λατρεύω να δημιουργώ με σημείο εκκίνησης το μηδέν. Γι’ αυτό το λόγο δίνω ιδιαίτερη προσοχή και σημασία σε όλες τις ύλες που θα αποτελέσουν το προϊόν που έχω οραματιστεί. Η Fikarla είναι κάτι που δουλέψαμε για αρκετό καιρό με την Μαρία Πορφυρίου και χαίρομαι πολύ που το αγκάλιασε αμέσως ο κόσμος. Πρόκειται για ένα brand που εξ ολοκλήρου στηρίζει την κυπριακή βιομηχανία, διατηρώντας το local στοιχείο και αγκαλιάζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σώμα κάθε γυναίκας.
https://www.instagram.com/p/CUFznOyNuF_/
https://www.instagram.com/p/CUHZ9VPt690/
Από που πήρε την ονομασία η συλλογή αλλά και ποια είναι τα επόμενα σου σχέδια;
Ψάχναμε ώρες ατέλειωτες για όνομα, χωρίς να καταλήγουμε κάπου. Έτσι, σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μια εξ ολοκλήρου δικιά μας λέξη που να μην υπάρχει πουθενά. Αρχίσαμε να κάνουμε συνδυασμούς των γραμμάτων και κάπως έτσι καταλήξαμε στο Fikarla.
https://www.instagram.com/p/CUIH-wrtOdK/?utm_source=ig_embed
Η φίλη και η συνεργάτης σου, Μαρία Πορφυρίου, είναι ένα κορίτσι που δεθήκατε πολύ σύντομα και πολύ έντονα. Μοιράσου μαζί μας μια ξεχωριστή στιγμή που υμνεί την φιλία σας;
Με την Μαρία έχουμε περάσει πολλές στιγμές, ταξίδια, εύκολες και δύσκολες καταστάσεις σχεδόν από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα και αβίαστα που δεθήκαμε αμέσως πολύ. Το πιο παράδοξο στην σχέση μας είναι ότι την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε δεν συμπαθήσαμε ιδιαίτερα η μια την άλλη. Βεβαίως αυτό άλλαξε κατευθείαν την πρώτη φορά που περάσαμε λίγο χρόνο μαζί.
Μου βγάζεις μια αύρα μιας γυναίκας που κυνηγά τη ζωή και το να μην έχει απωθημένα και εμμονές. Ένα δύσκολο κυνηγητό στη ζωή μας. Αλήθεια, έχεις;
Απωθημένα; Όχι, δεν έχω και δεν πιστεύω και ιδιαίτερα σε αυτό τον όρο. Μου αρέσει να αφήνομαι στις καταστάσεις που έρχονται καθημερινά στην ζωή μου και να τις απολαμβάνω στο έπακρο, χωρίς να γίνομαι έρμαιο αυτών.
Σου λείπει η παιδαγωγική και η επαφή με τα παιδιά; Σκέφτεσαι τη ζωή σου σε πέντε χρόνια με ένα παιδάκι;
Ναι μου λείπει πολύ. Αν είχα το χρόνο να το συνδυάσω με την καθημερινότητα μου θα το έκανα, αλλά δυστυχώς απαιτεί αρκετό χρόνο της ημέρας. Έχω σταματήσει εδώ και αρκετά χρόνια να σκέφτομαι τον εαυτό μου σε πέντε ή δέκα χρόνια. Όσο κλισέ και να ακούγεται ζω και απολαμβάνω το δεδομένο σήμερα χωρίς να κάνω μεγάλα ή μικρά σχέδια για το πως μπορεί να είμαι ιδανικά στο μέλλον. Ενδεχομένως να είναι και άμυνα για να μην απογοητευτώ από τα ιδανικά μου σχέδια. Πάντως έχω βρει την συνταγή για να μην απογοητεύομαι και να ζω όσο το δυνατόν περισσότερες ευτυχισμένες στιγμές στην καθημερινότητα μου.
Μέσα από τα social media στέλνεις πολλές φορές ηχηρά μηνύματα για την αποδοχή του γυναικείου σώματος. Έχεις υπάρξει εσύ ποτέ ως «θύμα» της εικόνας σου λόγω των ευρύτερων σχόλιων για την προβολή του τέλειου;
Καλώς ή κακώς όλοι μας προβάλουμε μια ιδανική εκδοχή του εαυτού μας στα social media. Δεν έχει να κάνει μόνο με την αποδοχή, έχει να κάνει και με τις εκφάνσεις της ζωής μας. Κανένας δεν δείχνει τις δυσκολίες του ή τις μαύρες στιγμές του. Μέσα σε αυτό το μικρόκοσμο που οι περισσότεροι έχουμε μπει εγώ έχω μάθει να παίρνω και να διατηρώ κίνητρα. Για παράδειγμα θεωρώ ότι τα social μου έδωσαν ένα κίνητρο να κάνω περισσότερους πίνακες και να τους μοιράζομαι με τον κόσμο σε μια περίοδο που η τέχνη με βοήθησε πολύ και πολλοί έσπευσαν να μου πουν ότι ξεκίνησαν να ζωγραφίζουν και οι ίδιοι. Αυτό είναι μια θετική ιδανική εικόνα που παρακινεί και εμένα και κατ’ επέκταση τον κόσμο που με παρακολουθεί. Έτσι προσπαθώ να βλέπω τα social. Ως ένα κίνητρο δημιουργικότητας και μια μορφή του ιδανικού από το οποίο μπορείς έστω και ελάχιστα να εξελιχθείς και να εξελίξεις.
Η «μικρή Χαριτίνη» του 2005 και 2010… έχει πετύχει τους στόχους, τα όνειρα της;
Το 2005 είχα αλλά όνειρα. Το ίδιο και το 2010. Δεν θυμάμαι να είχα ποτέ μακρινούς στόχους. Έβαζα πάντα μικρούς που τους πετυχενα και πήγαινα παρακάτω. Αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό. Ούτε απαραίτητα κακό. Είναι ο τρόπος μου για να λειτουργώ και να είμαι ευτυχισμένη, φαντάζομαι.
Έχεις γίνει η γυναίκα που ονειρευόσουν μικρή;
Όταν ήμουν μικρή ονειρευόμουν να γίνω μεγάλη. Τώρα που μεγάλωσα προσπαθώ να διατηρήσω την παιδικότητα που έχω μέσα μου σαν πολύτιμο αγαθό. Τρομάζω στην ιδέα ότι αυτή η παιδικότητα μπορεί να εξαφανιστεί. Θεωρώ ότι η λάμψη στους ανθρώπους πηγάζει από αυτή.
Για ποιο λόγο έχεις βγάλει ανθρώπους από τη ζωή σου, πρώην σχέσεις ή φίλους αλλά και για ποιο λόγο έχεις δώσει δεύτερη ευκαιρία ανθρώπους;
Πάντα δίνω δεύτερες ευκαιρίες στους ανθρώπους και με τα χρόνια έχω μάθει να κατανοώ τα δικά μου λάθη και την πηγή που κάποια άτομα αντιδρούν συγκεκριμένα. Μου αρέσει να εξιχνιάζω τους ανθρώπους σαν γρίφους και έχω δυνατό ένστικτο. Με την πάροδο των χρόνων ξέρω ακριβώς τι μπορώ να περιμένω από το άτομο που έχω απέναντι μου. Έτσι, ποτέ δεν ζητάω περισσότερα ή λιγότερα. Στο παρελθόν, εξιδανίκευα τους ανθρώπους για να καλύψω τις δικές μου ανάγκες φαντάζομαι και κάπως έτσι περίμενα περισσότερα πράγματα από αυτά που είχαν να δώσουν. Πολύ εγωιστικό εκ μέρους μου. Με τα χρόνια βρήκα τις ισορροπίες και έμαθα να διατηρώ τις σχέσεις μου.
Με θέα το ηλιοβασίλεμα, το ηφαίστειο και τα καντούνια της Σαντορίνης… Θέλω να σκεφτείς μια στιγμή στη ζωή σου που θα «έκαιγες» στο ηφαίστειο και θα την άφηνες στη λήθη, μια στιγμή που θα ήθελες να την παίρνεις «μαζί σου βόλτα» στα στενάκια του νησιού και πάντα θα σε συντροφεύει αλλά και μια στιγμή… μαγική που θα την έβαζες στο πάνθεον των highlight της ζωής σου και θα φωτιζόταν με τα χρώματα του πιο ωραίου ηλιοβασιλέματος του κόσμου.
Καταρχάς αυτό γράψε το κάπου για να το διατηρήσεις! (γέλια) Φοβάμαι να κάψω κάποια στιγμή γιατί πιστεύω στην αιτιότητα, όποτε ενδεχομένως αν «έκαιγα» μια μικρή στιγμή η ζωή μου μπορεί να ήταν τελείως διαφορετική.
«Βόλτα» παίρνω μαζί μου πάντα όλες τις στιγμές που με σημάδεψαν καλώς ή κακώς, όλοι μας τα κουβαλάμε μέσα στο υποσυνείδητο όπου και αν πάμε. Τέλος, highlight της ζωής είναι η ίδια η ζωή. Αυτή θα ήθελα να φωτίζω πάντα με τα χρώματα του πιο ωραίου ηλιοβασιλέματος του κόσμου!!
Ευχαριστούμε για την φιλοξενία τον μαγευτικό προορισμό:
The Muses of Santorini- Prive Jaccuzzi Boutique Suites
Oι εκπληκτικές φωτογραφίες είναι του φωτογράφου
