Η Ευγενία Σαμαρά πρωταγωνιστεί στην επιτυχημένη σειρά “Σασμός” και ο ρόλος της έχει αγαπηθεί από το τηλεοπτικό κοινό.
Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε στο HELLO! GREECE και τη Σόνια Μαγγίνα για τους Ράδιο Αρβύλα απ’ όπου και ξεκίνησε την τηλεοπτική της καριέρα, τον ρόλο της Στέλλας, αλλά και τον σύντροφό της.
https://www.instagram.com/p/CVqTrcct3kp/?utm_source=ig_embed
«Σασμός» ή σεισμός;
Σεισμός! Περίμενα πως η σειρά θα κάνει επιτυχία, δεν θα πω ψέματα. Εξαρχής έβλεπα πως όλοι οι συντελεστές είναι εξαιρετικοί και το βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη είχε μεγάλη απήχηση – υπήρχαν οι προϋποθέσεις να πάει καλά το σίριαλ. Αυτό που έχει συμβεί ωστόσο δεν είχε περάσει από το μυαλό μου. Δεν φανταζόμουν το εύρος της επιτυχίας και δεν μου έχει τύχει ξανά να δουλεύω σε κάτι τόσο μεγάλο που να με σταματά ο κόσμος στο δρόμο. Είναι ωραίο το συναίσθημα, δεν το συζητώ.
Δεν περίμενες πως η «Στέλλα» θα προκαλέσει τέτοιο πάθος στους τηλεθεατές και τους χρήστες των social media;
Η «Στέλλα» μού αρέσει γιατί είναι ένας θετικός χαρακτήρας, αλλά όχι με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει αντίστοιχες ηρωίδες, οι οποίες, όταν είναι καλές, είναι και καλοκάγαθες. Η Στέλλα είναι πολύ δυναμική και δοτική στον έρωτα και στα προσωπικά της και έχει την αξιοπρέπεια να φύγει όταν καταλάβει πως ο άλλος δεν είναι εκεί. Μου αρέσει πολύ και μπορώ να καταλάβω και τις τρέλες της.
Την καταλαβαίνεις ή της μοιάζεις λίγο;
Έχουμε κοινά, όπως στο θέμα του δυναμισμού, της παρότρυνσης και της οργάνωσης, αλλά και στην εμμονή με τα σπίτια. Τρελαίνομαι να φτιάχνω σπίτια! Δεν μετακομίζω συχνά, αλλά κάνω αλλαγές. Επίσης, είναι το αστείο των φίλων μου το ότι θα μπω σε ένα σπίτι την Τρίτη και την Πέμπτη θα είναι ένα άλλο σπίτι. Οι ρυθμοί ενός καθημερινού σίριαλ είναι γρήγοροι, οι σκηνές που γυρίζουμε πάρα πολλές, οπότε ψάχνω να βρω πού μπορεί να χωρέσει η Ευγενία στο ρόλο για να υπάρχει η οικειότητα. Το να χτίσω ένα χαρακτήρα που είναι πολύ μακριά μου απαιτεί περισσότερο χρόνο. Στο καθημερινό δεν υπάρχει ο χρόνος που έχεις σε μια παράσταση, για παράδειγμα, όπου κάνεις τρεις μήνες πρόβες για να συνθέσεις κάτι πολύ καινούριο και διαφορετικό.
Βλέπεις τα επεισόδια στην τηλεόραση;
Όποτε προλαβαίνω, αν και όχι όλα. Κατ’ αρχάς, κολλάω με τη σειρά, κυρίως με τα ζευγάρια. Μου αρέσει πολύ να βλέπω τον Δημήτρη Ήμελλο και τη Μαρία Πρωτόπαππα –είναι το αγαπημένο μου ζευγάρι– και φυσικά τον Δημήτρη Λάλο και τη Μαριλίτα Λαμπροπούλου, με τους οποίους έχει γίνει χαμός. Παρακολουθώ τη σειρά σαν θεατής, εκτός από το δικό μου κομμάτι, όπου είμαι πιο επικριτική. Παρ’ όλα αυτά, νομίζω πως έχω κάνει δουλειά, έχω βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν. Βρίσκω πράγματα που μου αρέσουν, καθώς και κάποια που πρέπει να διορθώσω. Παλαιότερα δυσκολευόμουν να με δω στην τηλεόραση, με κατέκρινα πολύ. Εδώ όμως όχι, ίσως γιατί με παρασύρει και η ιστορία.
Είναι μια ιστορία για την οποία θα ήθελες να βρεθεί τρόπος ώστε να συνεχιστεί και του χρόνου;
Είναι βασισμένη σε βιβλίο, επομένως είναι καθαρά θέμα σεναρίου. Βέβαια, έχουν αλλάξει κάποια πράγματα και έχουν προστεθεί ρόλοι προκειμένου να εξυπηρετηθεί μια καθημερινή σειρά – διαφορετικά, θα τελείωνε πολύ γρήγορα η ιστορία. Δεν γνωρίζει κανείς πού ακριβώς θα μπει η τελεία. Αν ο «Σασμός» μπορεί να σταθεί για δεύτερη χρονιά χωρίς να τον ξεχειλώσουμε, θα ήθελα να συνεχιστεί με μεγάλη χαρά.
Το γεγονός ότι έγινες ευρέως γνωστή ως το «Κορίτσι των Αρβύλα» είναι κάτι που σε χαρακτήρισε, σε δυσκόλεψε ή σε ωφέλησε;
Η εξέλιξη των καταστάσεων εξαρτάται από το πώς εσύ τις αντιμετωπίζεις. Μου έχει τύχει να πάω σε οντισιόν και να μου πουν «α, εσύ δεν είσαι το κορίτσι των Αρβύλα;» αλλά να μου δώσουν το ρόλο γιατί διαπίστωσαν πως τους κάνω και μου έχει τύχει να με απορρίψουν χωρίς να μου δώσουν καν την ευκαιρία. Ωστόσο δεν ζορίστηκα ποτέ ούτε το έφερα ως κάτι αρνητικό. Πέρασα πολύ ωραία στους «Αρβύλα» βγάζοντας ένα εισόδημα που μου επέτρεπε να ζω μόνη μου και να σπουδάζω. Είχα λύσει το βιοποριστικό μου ζήτημα περνώντας υπέροχα, επομένως μόνο όμορφα συναισθήματα έχω. Από εκεί και πέρα, πηγαίνοντας σε μια οντισιόν, δεν έχω να αποδείξω κάτι παραπάνω απ’ ό,τι ο καθένας μας σε αυτήν τη δουλειά.
Πώς αντιμετώπιζες στα πρώτα σου βήματα τη διαδικασία των οντισιόν, η οποία εμπεριέχει και απόρριψη;
Δεν μπορώ να πω πως έχω έρθει αντιμέτωπη με πολλές απορρίψεις – αν και ορισμένες με στενοχώρησαν πολύ. Είχα την τύχη να συμβαίνουν αυτά που πραγματικά ήθελα. Θυμάμαι όμως την πρώτη χρονιά που ήρθα στην Αθήνα και είχα μόλις κάνει την πρώτη μου τηλεοπτική σειρά, την «Εκδρομή» στον ΑΝΤ1. Οπότε, είχα στο μυαλό μου πως ήταν η κατάλληλη συγκυρία να δοκιμαστώ στην Αθήνα, να δείξω ότι είμαι ηθοποιός, αυτό είχα σπουδάσει, αυτό ήθελα να κάνω. Παίζω στο θέατρο από παιδί, ενώ φοιτούσα σε σχολείο που είχε επενδύσει πολύ στις τέχνες. Ωστόσο, για επτά μήνες περίπου, ό,τι συζητούσα ναυαγούσε, κάτι που μου δημιούργησε άγχος βιοπορισμού. Είχα παρατήσει τα πάντα στη Θεσσαλονίκη, είχα έρθει με ό,τι χρήματα είχα μαζέψει, τα οποία τελείωναν, και σε εκείνη την ηλικία είχα την τάση να πνίγομαι σε μία κουταλιά νερό – με φανταζόμουν άστεγη, να ζω στο δρόμο. Τότε προέκυψε μια δουλειά στην Κύπρο και ακολούθησα τη ροή των εξελίξεων. Έμεινα στην Κύπρο για ένα χρόνο και, όταν επέστρεψα, τα πράγματα βρήκαν το δρόμο τους. Πλέον βρίσκομαι σε μια φάση κατά την οποία επιδιώκω να είμαι στο θέατρο όταν θέλω πολύ να κάνω κάτι και όχι απλώς για να λέω πως έχω δουλειά και αυτήν τη σεζόν. Αγαπώ όμως και την τηλεόραση –στην οποία επίσης επιλέγω δουλειές–, όπου ευτυχώς τα τελευταία χρόνια γίνονται ωραίες παραγωγές. Θα ήθελα να υπάρχουν περισσότερες εβδομαδιαίες σειρές, παρόλο που δοξάζω το καθημερινό επειδή είναι τεράστιο σχολείο στο κομμάτι της υποκριτικής.
