Υποδυόμενος τον Ηγούμενο Καλλίνικο, μια σπουδαία μορφή του μοναχισμού, που καθοδήγησε πνευματικά τον Παΐσιο, ο Κώστας Αποστολάκης βίωσε μια συγκλονιστική εμπειρία, που του άλλαξε τη ζωή.

Από τη Μαρία Ανδρέου

Πώς σας δόθηκε ο ρόλος του Ηγούμενου Καλλίνικου;

Πρόκειται για μια φοβερή σύμπτωση. Ήμουν στον Άγιο Όρος και περπατούσα όταν με πήρε τηλέφωνο ο σκηνοθέτης Στάμος Τσάμης και μου πρότεινε το ρόλο. Όταν μου είπε ότι πρόκειται για τη ζωή του Αγίου Παϊσίου και μου ανέφερε ονόματα από το καστ των ηθοποιών, το πήρα ως σημάδι από τον ουρανό. Δέχθηκα και προσευχήθηκα μάλιστα να πάει καλά το όλο εγχείρημα και να έχει αποδοχή από τον κόσμο. Ο Ηγούμενος Καλλίνικος ήταν ο πνευματικός πατέρας του Αγίου Παϊσίου και τον οικονομούσε, όπως λένε οι μοναχοί, τον γαλουχούσε, δηλαδή.

Γνωρίζατε από πριν πράγματα για τη ζωή και το έργο του Αγίου Παϊσίου;

Βέβαια! Μα, είναι ο Άγιος της εποχής μας. Ήξερα για τη ζωή του πολύ πριν παίξω στη σειρά και μάλιστα από διηγήσεις φίλων. Η χάρη του σχετικά με την αγιότητά του πήγαινε από στόμα σε στόμα. Ήξερα ότι πήγε στο Όρος Σινά στην Αίγυπτο και τον είχαν αγαπήσει πολύ οι βεδουίνοι, ότι μετέπειτα πήγε στο Άγιο Όρος, από όπου έφυγε γιατί έπρεπε να παντρέψει την αδελφή του, για να επιστρέψει όμως μετά στο Περιβόλι της Παναγίας. Ένας φίλος μου είχε δεχτεί την ευλογία και τις νουθεσίες του. Ενώ του μιλούσε, του είπε ξαφνικά ο Άγιος: «Αυτό που έχεις στη δεξιά σου τσέπη θα σε καταστρέψει» και ο φίλος μου τα έχασε γιατί έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών. «Σφάλεις», του είπε, «να αλλάξεις». Ο φίλος μου τότε έκλαψε.

Του το είπε διακριτικά χωρίς να τον κατακρίνει…

Μα για αυτό ήταν τόσο αγαπητός ο Άγιος. Όταν επισκέφτηκα το Άγιο Όρος –μάλιστα πρόσφατα πήγα ξανά στη Μονή Βατοπεδίου–, οι γέροντες μου είπαν κάτι που με συγκλόνισε. Δεν κοιτάμε ποτέ τι κάνουμε εμείς στους άλλους, αλλά αν οι άλλοι μας αδίκησαν. Τα βλέπουμε πάντα όπως μας συμφέρει και σύμφωνα με τη δική μας ζωή, με το εγώ μας. Δεν μας ενδιαφέρουν ουσιαστικά η μετάνοια και η συγχώρεση. Πρέπει όσους μας ταπεινώνουν να τους ευχαριστούμε και να προσευχόμαστε για όσους μας αδικούν γιατί αυτοί είναι οι ευεργέτες μας. Αυτός που μας αδικεί καταθέτει για εμάς μετοχές στην Τράπεζα του Θεού, στον Ουρανό.

Πώς έχετε βάλει τον Άγιο Παΐσιο στην καθημερινότητά σας;

Πάντως όχι σαν σταρ. Τον Άγιο Παΐσιο τον έχουν πάρει όλοι, από τους δημοσιογράφους μέχρι τους συνωμοσιολόγους και τους ιερείς, και αναλύουν τα λεγόμενά του. Μου κάνει εντύπωση που όλοι ενδιαφέρονται για το πότε θα έρθει το τέλος του κόσμου και δεν ενδιαφέρονται για το δικό τους προσωπικό τέλος. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει μνήμη θανάτου. Αν είχε, θα ήταν καλύτερος με τους συνανθρώπους του. Μας νοιάζει τι θα αποκτήσουμε σε αυτήν τη γη, αλλά μήπως θα τα πάρουμε μαζί μας; Ο άνθρωπος είναι άπληστος. Και είναι πολύ κουτή αυτή η απληστία. Πάντως, επειδή γίνεται μια σύγχυση με το προφητικό χάρισμα του Αγίου Παϊσίου, για να μιλήσουμε για προφητείες, αυτές πρέπει πρώτα να εκπληρωθούν. Ο Θεός είναι ακατάληπτος και γεμάτος αγάπη. Και οι προφητείες είναι αλληγορικές, γιατί με την προσευχή ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας.

Τι θυμάστε από τα γυρίσματα στο Άγιο Όρος;

Τις σκηνές στη Μονή Βατοπεδίου, όπου καθίσαμε για έξι ημέρες και μάλιστα σε ένα γύρισμα φάγαμε μαζί με τον Γέροντα Εφραίμ. Μας μίλησε για το φως, για τη ζωή, την οδό, την αλήθεια, τον Χριστό μας. Θυμάμαι πως γέμισε η ψυχή μου με καθαρότητα, ευλογηθήκαμε όλοι από αυτήν τη συνάντηση.

Επισκέπτεστε συχνά το Άγιο Όρος;

Πρέπει να έχω πάει 12 με 14 φορές. Στις 24 Φλεβάρη ένιωσα την εσωτερική ανάγκη να πάω ξανά. Αναλογίστηκα τα δικά μου λάθη, τις αμαρτίες μου, το πώς κινήθηκα και αποφάσισα να πάω να βρω το δρόμο μου. Πιστεύω ότι κινητοποιήθηκα από το φύλακα-άγγελό μου, γιατί όλοι έχουμε ένα φύλακα-άγγελο από την ημέρα που γεννιόμαστε. Η προσευχή είναι μεγάλη δύναμη και ο Κύριος αγαπάει τους ανθρώπους με καθαρή καρδιά. Προσωπικά, όταν πάλευα μόνος μου, κουράστηκε η ψυχή μου τόσο στα επαγγελματικά όσο και στα προσωπικά. Πλέον, τώρα που έψαξα και βρήκα τον Χριστό, είμαι ένας άλλος άνθρωπος. Και θα ήθελα να το τονίσω: τον Χριστό, όχι τον Θεό. Σήμερα, αν μιλάς για τον Θεό, για μια ανώτερη δύναμη γενικά, κανείς δεν αντιδρά. Θεός είναι και ο Βούδας και ο Βράχμα, ο Κομφούκιος και ο Αλλάχ. Αν πεις όμως για τον Χριστό, αντιδρούν, ξενίζουν. Ο Χριστός είναι ντεμοντέ. Η διάκριση για εμένα είναι σαφής. Ένιωσα τις αμαρτίες μου, γονάτισα και ζήτησα βοήθεια από τον Χριστό τον Υιό του Θεού, κάλεσα την Αγία Τριάδα και οι δυνάμεις του σκότους χάθηκαν.

Σε τι κοινωνία ζούμε;

Ζούμε στην εποχή που λατρεύουμε την εικόνα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τι είναι; Η λατρεία του ειδώλου και της εικόνας. Προκαλούν στον άνθρωπο ναρκισσιστική διαταραχή. Μέσω της εικόνας μας, είμαστε ταγμένοι να ζήσουμε μόνοι μας, να ζήσουμε τη δυστυχία. Αγαπάμε τα πράγματα και έχουμε χάσει τη σύνδεση με τον Θεό. Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε ότι το κομποσκοίνι του είναι το κινητό του τηλέφωνο με τον Θεό.

ΠΗΓΗ: 7ΜΕΡΕΣTV

Πρώτη δημοσίευση στο Hello Magazine

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ

Ακολουθήστε το HELLO σε και !
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ