Δεν χαρίζεται σε κανένα και παραδέχεται πως είναι πράγματι «αδέκαστος». Ο Ηλίας Αλεξίου, χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως ‘τηλεπαιχνιδάκια’ αφού έχει παίξει σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια της Ελληνικής τηλεόρασης. Ωστόσο, το “The Chase” δεν αποτελεί απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, αφού ο ρόλος του chaser είναι πιο ξεχωριστός και συνάμα απαιτητικός.
Ο «Αδέκαστος Επιθεωρητής» του “The Chase”, απάντησε στο κατά πόσο τελικά γνωρίζει «τα πάντα», γιατί τον «τραβάνε» τόσο πολύ τα τηλεπαιχνίδια και σε άλλα πολλά.
Αρχικά θα θέλαμε να μάθουμε πώς προέκυψε η συμμετοχή σας στο “The Chase”;
Έπαιζα σε τηλεπαιχνίδια από το 1994 (MEGA BANCA). Πρακτικά, έχω παίξει σχεδόν σε όλα τα τηλεπαιχνίδια της Ελληνικής τηλεόρασης. Από ότι έμαθα, το όνομά μου, μεταξύ άλλων, προτάθηκε από ένα γραφείο που διατηρεί βάση δεδομένων με γνωστούς παίκτες και τους προτείνει σε περιπτώσεις νέων παιχνιδιών που θέλουν κάποιους καλούς παίκτες, τόσο στη γνώση όσο και στην συμπεριφορά για να κάνει το παιχνίδι καλή εντύπωση. Έτσι, με κάλεσαν και εμένα και μου είπαν ότι με θέλουν, πιθανώς, για κάποιο άλλο ρόλο. Κι εγώ, επειδή την εποχή αυτή παρακολουθούσα βίντεο από το Αγγλικό “The Chase”, ρώτησα αν με θέλουν για Chaser! Ήταν πραγματικά πολύ αστείο.
Διάβασα ότι για ψευδώνυμο είχατε προτείνει το «Άγιος Βασίλης», γιατί;
Τα ψευδώνυμα, γενικά, προτάθηκαν από την παραγωγή, σύμφωνα και με την εικόνα που είχαν από κάθε chaser τόσο εμφανισιακά, όσο και από πλευράς ιδιοσυγκρασίας. Το «Αγιος Βασίλης» έπεσε στο τραπέζι, δεν θυμάμαι από ποια πλευρά, αφού εμφανισιακά με τα άσπρα μαλλιά και το μούσι, καθώς και με τα παραπάνω κιλά, είχα μια ομοιότητα, αλλά τελικά δεν επιλέχθηκε για πολλούς λόγους. Τώρα μάλιστα με τα 30 χαμένα μου κιλά, θα ήταν πιο δύσκολο να το υποστηρίξω.
Ωστόσο το «Αδέκαστος Επιθεωρητής» σας ταιριάζει «γάντι»! Αναρωτιέμαι πώς μπορείτε να γνωρίζετε τα «πάντα»;
Κανένας chaser δεν μπορεί να γνωρίζει τα πάντα. Απλά, έχουμε την ικανότητα, ότι δεν ξέρουμε, κι εφόσον το επιτρέπουν τα στοιχεία της ερώτησης να κάνουμε υπολογισμένη εκτίμηση για την ορθή απάντηση. Κι αυτό πρέπει να γίνει σε δευτερόλεπτα, ή κυριολεκτικά στο δευτερόλεπτο. Αυτή είναι μία από τις ιδιαίτερες ικανότητες που πρέπει να έχει κάποιος για να είναι καλός chaser. Π.χ. αν δεν θυμάμαι ποια είναι η βορειότερη πόλη της Ιαπωνίας, από τις 3 επιλογές, και μέσα σε αυτές είναι το Σαππόρο, μάλλον αυτό θα είναι η σωστή απάντηση, εφόσον το Σαππόρο έχει οργανώσει χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες! Τώρα επειδή η εργασία μου είναι σε δημόσια ελεγκτική Υπηρεσία, είμαι και επιθεωρητής κι επειδή δεν χαρίζομαι, όντως σε κανένα, είμαι και ΑΔΕΚΑΣΤΟΣ!
Χαρακτηρίζεται τον εαυτό σας ως «τηλεπαιχνιδάκια»… Αλήθεια, γιατί σας «τραβάνε» τόσο πολύ τα τηλεπαιχνίδια;
Μου αρέσει πολύ η διαδικασία ανάκτησης της γνώσης από τη μνήμη και ακόμα περισσότερο η πιθανότητα να χρειαστεί ο συνδυασμός των γνώσεων για να βρω την σωστή απάντηση. Είναι περίπου η ίδια διαδικασία που χρειάζεται για την ανάπτυξη της μνήμης και του συνδυαστικού και αναλυτικού λογισμού. Βοηθάει στην εγρήγορση, στη μνήμη, στην παρατηρητικότητα, στην ετοιμότητα και σε τόσες άλλες πλευρές της νοητικής λειτουργίας. Πάνω από όλα, είναι ένα καθημερινό στοίχημα για να διατηρώ τον εαυτό μου σε άριστη πνευματική κατάσταση και να μπορώ να μοιράζομαι την γνώση με όλους, δίνοντας ένα καλό παράδειγμα της χρήσης της… Α, και τα χρήματα βεβαίως δεν ήταν κι άσχημα!
«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΕ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΥΣΤΗΡΟ, ΑΛΛΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΑ ΠΟΤΕ ΧΑΤΙΡΙ»
Στην προσωπική σας ζωή είστε το ίδιο αυστηρός όσο στο παιχνίδι;
Γενικά είμαι άνθρωπος με χιούμορ και ανεκτικότητα. Υπάρχουν όμως και πλευρές μου που είναι κάπως ανελαστικές. Όταν π.χ. βρίσκω πρόβλημα με την Ασφάλεια Τροφίμων στους ελέγχους. Θυμώνω με τον εαυτό μου καμιά φορά και εκεί είμαι αρκετά αυστηρός. Τα παιδιά μου ίσως να με θεωρούν αυστηρό, αλλά ξέρουν ότι με τον κατάλληλο τρόπο και στα πλαίσια της λογικής, δεν τους χάλασα ποτέ χατίρι. Τώρα έχω κι εγώ τις στιγμές μου, όπως όλοι, αλλά προσπαθώ να είμαι καλή παρέα και καλός σύζυγος και πατέρας.
Αν θα διαλέγατε ένα από τους άλλους τέσσερεις chasers για μια «μονομαχία» γνώσεων ποιον θα επιλέγατε και γιατί;
Ο καθένας μας έχει και καλά και κακά πεδία, Υποθέτω, λοιπόν, και ισχύει και για μένα αυτό, ότι ανάλογα με το μίγμα των ερωτήσεων, με καθένα των τεσσάρων ως αντίπαλο, κάποιες φορές θα έχανα και κάποιες θα κέρδιζα. Και φυσικά υπάρχουν φορές που ακόμα και στα καλά πεδία μας, έχει ο καθένας τις μέρες του. Οπότε, πραγματικά δεν έχω προτίμηση και λόγο ιδιαίτερο να ζητώ κάποιον ως αντίπαλο περισσότερο από τους άλλους.
Μάθαμε ότι στο παρελθόν υπήρξατε αθλητής άρσης βαρών, φαντάζομαι η ενασχόληση σας με τον αθλητισμό σας «δίδαξε» τον καλό ανταγωνισμό…
Όπως και στην άρση βαρών, έτσι και στο “The Chase”, ο αθλητής και ο chaser επιτελούν ένα μοναχικό ρόλο. Όπως και οι παίκτες άλλωστε. Αν και το παιχνίδι παίζεται από δύο, ανά πάσα στιγμή, τον παίκτη και τον chaser, στην ουσία πρόκειται για παράλληλους δρόμους. Ειδικά στο “The Chase”, αν ο παίκτης απαντά κανονικά, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, αφού το παιχνίδι είναι οργανωμένο με πλεονεκτήματα για τους παίκτες, όπως απόσταση, παραπάνω ερωτήσεις bonus κλπ. Στην Άρση Βαρών, δεν έχει τέτοια. Υπάρχει η μοναχική προσπάθεια, η συγκέντρωση αλλά και η τακτική, ενώ κανένας δεν σου δίνει bonus. Από αυτήν την άποψη θεωρώ ότι ο αθλητισμός και ειδικότερα ο πρωταθλητισμός είναι σαφώς πιο δύσκολος από το “The Chase” και διαμορφώνει χαρακτήρα σε πολλές περισσότερες εκφάνσεις, και στην άμιλλά.
Ποια είναι σήμερα η σχέση σας τον αθλητισμό;
Σήμερα δεν ασχολούμαι παρά περιστασιακά. Άλλωστε, σε λίγο κλείνω την έκτη μου δεκαετία και τα λεγόμενα «βαριά» σπορ είναι αρκετά δύσκολα για μένα. Περισσότερο ασχολούμαι με λίγο περπάτημα, λίγο κολύμπι το καλοκαίρι, και τα παρόμοια. Παλαιότερα έχω ασχοληθεί κα με γυμναστική πιλάτες και ίσως είναι καιρός να βρω τον χρόνο να το ξανακάνω. Θα ήθελα να κάνω περισσότερη περιηγητική ιστιοπλοΐα, διότι η αγωνιστική είναι πολύ απαιτητική από σωματική άποψη, αλλά πρόκειται για σπορ αρκετά δύσκολο στην εφαρμογή του, αν δεν έχεις το δικό σου σκάφος, ειδικά στην ανοιχτή θάλασσα που μου αρέσει. Δυστυχώς δεν κράτησα επαφή με τους συντρόφους της νιότης, ώστε να βρίσκουμε από κοινού ευκαιρίες.
«Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ»
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας ως πατέρα με μια λέξη;
Αφοσιωμένο! Η μεγάλη μου χαρά στην ζωή μου είναι τα παιδιά μου, έχω την ικανοποίηση ότι πάντα προσπάθησα να τα υποστηρίζω κα να τα συμβουλεύω, καμιά φορά ίσως και παραπάνω από ότι έπρεπε, ή και πιο «άκομψα», αλλά προσπάθησα ταυτόχρονα να έχουν τα μέσα και τις ευκαιρίες που χρειάζονταν για να προχωρήσουν. Η σύζυγός μου ήταν πάντα στήριγμά μας, και σε μένα και στα παιδία και είχε τον ίδιο στόχο, ώστε σήμερα, που είναι αρκετά μεγάλα να μοιραζόμαστε την ικανοποίηση ότι πετυχαίνουν τους στόχους τους τις περισσότερες φορές και μεγαλώσαμε, αυτό που λέμε, «καλά παιδιά», δίκαια, με ενσυναίσθηση και αίσθημα προσφοράς και βοήθειας προς τον πλησίον τους.
Τα παιδιά σας βλέπουν το παιχνίδι; Τι σχόλια σας κάνουν;
Με βλέπουν τόσα χρόνια στα τηλεπαιχνίδια, ώστε, πλέον, δεν υπάρχει αυτή μαγεία του γυαλιού. Έχουν συνηθίσει αυτό που σε άλλα σπίτια είναι γεγονός. Δεν λένε «Ελάτε, δείχνει τον μπαμπά στην τηλεόραση!!!», αλλά… «Πάλι ο μπαμπάς στην τηλεόραση…». Άρα, πλην ίσως του γιού μου, που έχει ακόμα ένα κάποιο ενδιαφέρον, δεν με παρακολουθούν, και δεν μου λένε και πολλά. Βέβαια, πέφτουν στην παγίδα, όταν οι φίλοι τους, τους λένε ότι με είδαν κι έγινε εκείνο και το άλλο αξιοπερίεργο. Τότε έρχονται, τάχα αδιάφορα και λένε «Τι έγινε; Έμαθα ότι χθες έγινε αυτό και το άλλο!». Δεν με πειράζει, να πω την αλήθεια, προτιμώ να μιλάμε για άλλα πράγματα στο σπίτι.
