Η γνωστή δημοσιογράφος Μαρίνα Χατζηκώστα, εκμυστηρεύεται για πρώτη φορά μέσα από το blog της, όσα βίωσε στο χώρο των media, θέλοντας να μοιραστεί μια άσχημη εμπειρία ζωής, η οποία υποστηρίζει να έζησε και την φόβισε σε μικρή ηλικία ενώ παράλληλα της έδειξε το σκληρό πρόσωπο των media.
Ο φόβος και η άρνηση μετά από συζήτηση με ανώτερό της ήταν τα πρώτα συναισθήματα που ένιωσε αλλά και ο δρόμος που ακολούθησε. Η ίδια μέσα από το blog της στο “Goingmadpress” αναφέρει:
Δεκαετίες πριν. Χτυπάει το κινητό μου. Απαντώ.
– Χατζηκώστα να είσαι στο γραφείο μου αύριο στις εννέα.
Πήγα. Δεν ήμουν μόνη. Υπήρχαν μάρτυρες!
– Θα τα πάμε πολύ καλά εμείς. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη δουλειά σου. Έχεις φλόγα.
– Ευχαριστώ πολύ.
– Μπορώ να σου προσφέρω πολύ περισσότερα. Θέλεις να κάτσεις στο γραφείο μου; Να δεις από αυτή την πλευρά τον κόσμο;
– Όχι ευχαριστώ.
– Θα τα βρούμε εμείς. Είμαι σίγουρος. Είσαι πολύ έξυπνη.
Με τα πολλά με τα λίγα έφυγα και πήγα στο γραφείο μου αλαφιασμένη και πανικόβλητη. Μοιράστηκα το γεγονός με δύο συναδέλφους. Άντρες. Παλιές καραβάνες του χώρου που είχαν κερδίσει την εμπιστοσύνη μου. Το μεσημέρι είχαμε το πάρτι των Χριστουγέννων στον τηλεοπτικό σταθμό. Με πλησιάζει.
– Ξέρεις το τάδε βιβλίο;
– Όχι.
– Μου αρέσουν τα βιβλία που ταλαιπωρούν το μυαλό μου.
– Οι δύσκολες αναγνώσεις είναι για τα έξυπνα μυαλά!
– Όταν κάτι μου δυσκολεύει το μυαλό, μου προκαλεί το συναίσθημα του οργασμού. Εσύ για παράδειγμα, μου δυσκολεύεις το μυαλό.
– Μην συνεχίζετε.
– Θέλω να σου προκαλέσω οργασμό.
– Σταματήστε τώρα. Δεν ενδιαφέρομαι.
– Ας δοκιμάσουμε πλατωνικά. Είμαι σίγουρος ότι θα τα βρούμε.
Ήμουν μόλις 23 χρονών. Ήταν 65. Ισχυρός. Πανίσχυρος. Είχε την απόλυτη εξουσία στην κοινωνία, στην πολιτική, στη δικαιοσύνη και φυσικά στο αν θα έχω μισθό. Βέβαια είχε και το πάνω χέρι στο αν θα ξαναβρώ δουλειά, διότι βλέπεις το σύστημα ζέχνει ολόκληρο κι εγώ ήμουν στα πρώτα βήματα της καριέρας μου. Με είχαν πείσει ότι έπρεπε να φτύσω αίμα στη δημοσιογραφία. Είχα πολύ μικρό μυαλό, έλεγαν οι διευθυντές…οι οποίοι με συμβούλευσαν κομψά να μην προχωρήσω με καταγγελία και πως αν δεν ανταποκριθώ απλώς θα σταματήσει να ασχολείται. Όπως και έκανα. Αν μετάνιωσα; Ναι. Διότι σταμάτησε όταν βρήκε νέο παιχνίδι.
