Η Ελένη Φουρέιρα μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον Πέτρο Κωστόπουλο για το περιοδικό Nitro, μίλησε για τις δουλειές που έχει κάνει πριν ασχοληθεί με το τραγούδι.
Μεταξύ άλλων, η Ελένη Φουρέιρα, αποκάλυψε ότι η πρώτη της δουλειά ήταν σε ηλικία 13 ετών και τόνισε πώς αυτό ήταν κάτι που το ήθελε μόνη της και δεν την υποχρέωσαν οι γονείς της.
Η εκκεντρική τραγουδίστρια πόζαρε στον φωτογραφικό φακό του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου και το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει.
Π.Κ: Πριν το τραγούδι έκανες κάποιες δουλειές.
Ε.Φ: Έχω δουλέψει σέρβις, σε σουβλατζίδικο, σε καφετέρια…
Π.Κ: Στο σουβλατζίδικο τι έκανες; Τύλιγες;
Ε.Φ: Όχι μωρέ, ήμουν πολύ μικρή. Σέρβιρα. Δε θα με εμπιστευόταν κανείς να το κάνω.
Π.Κ: Ως γκαρσόνα είχες ταλέντο; Ή σου έφευγαν πιάτα και ποτήρια;
Ε.Φ: Νομίζω πως ότι κάνω στη ζωή μου, επειδή θέλω να το κάνω καλά, θα το κάνω μόνο καλά. Ας πούμε φτιάχνω κάποιες φορές μόνη μου τα νύχια μου ή κάνω το μακιγιάζ.
Π.Κ: Κομμώτρια γίνεσαι;
Ε.Φ: Έχω δύσκολο μαλλί, αλλιώς θα το έκανα.
Π.Κ: Δικό σου είναι η extension;
Ε.Φ: Extension, αλλά δικό μου. Ό,τι αγοράσεις είναι δικό σου (γέλια). Από τη στιγμή που το έχω αγοράσει, είναι δικό μου.
Π.Κ: Μαλλί κάνεις, νύχια κάνεις, αν κουραστείς με το τραγούδι, έχεις κι άλλη καριέρα.
Ε.Φ: Ε, βέβαια. Μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις, πιάστηνε.
Π.Κ: Στις δουλειές που έκανες, πήγες μόνη ή σε έστειλαν οι γονείς;
Ε.Φ: Πήγα μόνη μου. 13 ετών μοίραζα φυλλάδια για μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Μου φαινόταν φυσιολογικό να πάω να δουλέψω. Δε μου έκανε κάτι περίεργο, δεν είχα θέμα. Δεν ξέρω αν θα έλεγα στο παιδί μου να δουλέψει από τόσο μικρό, αλλά θα ήθελα να έχει την ευκαιρία να μάθει νωρίς τι σημαίνει να δουλεύεις και να βλέπεις τα κότσια σου. Για μένα δεν είναι κάτι να στο περιγράψω ως δράμα. Το λέω και γελάω. Πήγαινα από την Καλλιθέα στην Ηλιούπολη για μεγάλα διαστήματα. Αν δεν είχα λεφτά όπως οι γονείς μου, μπορεί να έλεγα στο παιδί μου να δουλέψει. Δεν ξέρω τι είναι το σωστό και το λάθος. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος νομίζω. Είχα δύο γονείς που για μένα είναι οι καλύτεροι. Έχω πάρει αγάπη.
