Στην Καθημερινή και την Γιώτα Συκκά έδωσε συνέντευξη ο pop τραγουδιστής, Σάκης Ρουβάς, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πορεία της ζωής του, τα δύσκολα χρόνια που πέρασε αλλά και τα “ανάλαφρα” κομμάτια που ερμήνευσε.
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην δυσλεξία που αντιμετώπισε
«Μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης, αλήθεια σας λέω, αλλά αν δεν είσαι άριστος μαθητής, αστροναύτης δεν γίνεσαι. Εγώ ήμουν βαριά δυσλεκτικός. Τότε δεν μιλούσε κανείς για δυσλεξία και έπεφτε πολύ ξύλο. Ξύλο με χάρακα μέχρι τη ΣΤ΄ Δημοτικού. Πιο οδυνηρό ήταν το τράβηγμα του δασκάλου από τη φαβορίτα»
Διαβάστε απόσπασμα από την συνέντευξη.
Όταν ακούει σήμερα τραγούδια που έλεγε στα πρώτα του βήματα, όπως το «Ελα μου» με εκείνο τον στίχο για τα μακαρόνια με κιμά, τι νιώθει;
«Είναι πιο ανάλαφρο κομμάτι, αλλά και μεγάλοι συνθέτες έγραψαν ανάλαφρα τραγούδια, δεν είναι όλα βαρύγδουπα», απαντάει. «Εκανα αυτό που αισθανόμουν ότι έχει ενέργεια. Τα κορίτσια ήταν τα πρώτα που με προσέγγισαν στο ξεκίνημα. Εννιάχρονα, δεκάχρονα αλλά και οι μαμάδες που ήταν 25-30 χρόνων, κι αυτό συνεχίζεται. Στους δίσκους μου είχα και πιο σοβαρά τραγούδια, όμως δεν απασχόλησαν το κοινό».
Έχω αγγίξει μάλλον ευαίσθητο σημείο. «Υπάρχει μια εμμονή από κάποιους που στέκονται μόνο σε αυτά που τους εξυπηρετούν. Ομως, είμαστε συνυπεύθυνοι για τα τραγούδια που γίνονται επιτυχίες. Καθένας βλέπει σε εμένα αυτό που θέλει να δει και να συντονιστεί.
Αλλος βλέπει ένα καλό παιδί, άλλος έναν αλήτη, άλλος έναν διάττοντα αστέρα. Αυτό το τούνελ το έζησα έντονα τα πρώτα έξι χρόνια της καριέρας μου. Διάβαζα στα περιοδικά ότι ήμουν ένας κομήτης που μας δείχνει το γυμνασμένο του σώμα κ.λπ. Τότε υπήρχε ένα έντονο δίπολο: Είχα τα κοριτσάκια που ούρλιαζαν και έσκιζαν τα ρούχα τους, είχα όμως και τα αγόρια που μου πετούσαν πέτρες και ξυράφια, όπως συνέβη σε συναυλία στα Βοτσαλάκια στον Πειραιά».
Οι δοκιμές
«Σας είπα, δεν έχω στεγανά. Πάντα προσπαθούσα να πουσάρω τον εαυτό μου στα όριά του και να τα ξεπεράσω, ίσως λόγω του πρωταθλητισμού που έκανα μικρός. Ολοι οι φιλόσοφοι και οι θρησκείες λένε ότι ο άνθρωπος πρέπει να υπερβεί τα όριά του, να φύγει από το όριο του υλικού κόσμου και να καταφέρει να βρεθεί στον πνευματικό κόσμο. Θέλω να γίνω καλύτερος σε κάτι. Ενοχλώ; Δεν στέκομαι στο αν είμαι καλός ή όχι, αλλά στην προσπάθεια. Δηλαδή, θα χαθούμε όλοι οι άνθρωποι που δεν είμαστε τέλειοι;»
H ομορφιά και η ευτυχία
Κοιτάει διακριτικά το ρολόι του. Αλλά η ερώτηση με τρώει. Αραγε, ένιωσε ποτέ άσχημος; «Από μικρός δεν αισθανόμουν όμορφος. Μου έλεγαν ότι είχα ωραίο χαμόγελο, ένιωθα απλώς γυμνασμένος. Οι καταγραφές μου δεν ήταν ότι είμαι όμορφος. Είχα πρόβλημα γιατί με κούρευαν, πολύ. Είχα ένα φίλο στο δημοτικό που είχε ξανθά μακριά μαλλιά που ανέμιζαν κι εγώ ήμουν πάντα γουλί τότε, γιατί πιάναμε ψείρες, και ποτέ δεν αισθανόμουν ωραίος. Oταν μπήκα σε αυτή τη δουλειά με τις φωτογραφίσεις, άρχισα να το προσέχω. Με τα χρόνια κατάλαβα ότι ομορφιά είναι αυτό που αισθανόμαστε από τον άλλον, αυτό που βγαίνει από μέσα μας κι όχι ό,τι αποτυπώνεται στη φωτογραφία». Και αυτό που λένε κρίση ηλικίας; «Δόξα τω Θεώ αισθάνομαι καλά». Ευτυχισμένος; «Η ευτυχία δεν είναι μια συνεχόμενη κατάσταση. Δεν πιστεύω ότι ήρθαμε στον κόσμο για να είμαστε ευτυχισμένοι συνεχώς».
Είμαι αυτό που βλέπετε, δεν με ενδιαφέρει τι λένε
«Δεν είμαι ένα πράγμα. Οταν έως τα 20 έτρεχα στα γυμναστήρια, αισθανόμουν ότι ένα μεγάλο όπλο μου ήταν το ωραίο του σώματος, η κίνησή μου. Το επικοινωνούσα στον κόσμο γιατί αισθανόμουν ανασφάλεια. Καταλαβαίνω γιατί λένε κάποιοι “μα εσύ επιδεικνύεις το σώμα σου” – δεν είναι ψέμα. Ομως, πιστεύω στο “νους υγιής εν σώματι υγιεί”. Η καριέρα μου εξελίχθηκε μέσα απ’ αυτό, όμως ανακάλυψα και άλλα πράγματα με τον χρόνο, ψάχνοντας. Και να σας πω κάτι; Είμαι αυτό που βλέπετε, δεν με ενδιαφέρει τι λένε».
Τον χειμώνα δεν θα κάνει εμφανίσεις. «Το αποφάσισα πριν από την υγειονομική κρίση», προλαβαίνει την ερώτηση. «Τριάντα χρόνια τραγουδάω νύχτα στα κέντρα και στα κλαμπ. Αποφάσισα να δώσω χρόνο στον εαυτό μου για να ασχοληθώ με τα παιδιά μου, την υγεία, τους βιορρυθμούς μου. Το ξενύχτι με ενοχλεί και με απορρυθμίζει από τις άλλες ασχολίες μου».
Αλλωστε, έχει εξελιχθεί σε επιτυχημένο επιχειρηματία, λένε οι φίλοι του. «Παράγω βιοαέριο από διάφορα οργανικά υπολείμματα και περιττώματα. Είναι ο μόνος από τους πράσινους τρόπους παραγωγής ενέργειας που όχι μόνο δεν βλάπτει το περιβάλλον, αλλά το απορρυπαίνει».
