Ο Γιώργος Χρυσοστόμου εξομολογείται στον Γιάννη Βίτσα και το «7 ΜΕΡΕΣ TV» κομβικές στιγμές της πορείας του, αλλά και όλα όσα ανατρέπονται στη ζωή του ήρωα στην «Αγγελική».
Ξεκινώ με το ρόλο του Στέφανου Αργυρού που υποδύεσαι στην «Αγγελική». Τι σε ιντριγκάρει στο ρόλο σου;
Είναι ένας αρκετά διαφορετικός χαρακτήρας απ’ όσους έχω υποδυθεί.
Ο Στέφανος πρόκειται να παντρευτεί την Τζένη. Θα γίνει τελικά αυτός ο γάμος ή θα ανακαλύψει τη σχέση της Τζένης με τον αδελφό του;
Στα μέχρι τώρα επεισόδια που γυρίζουμε είναι μαζί. Ετοιμάζονται για το γάμο! Πριν από λίγες ημέρες γυρίσαμε τη σκηνή που απέχει χρονικά δύο εβδομάδες πριν από το γάμο. Ο Στέφανος αγαπά αυτήν την κοπέλα.
Διακρίνεται, επίσης, στα επεισόδια η τεράστια αγάπη στη Δανάη. Θα μάθει ότι είναι υιοθετημένη;
Ναι. Όπως είναι φυσικό θα σοκαριστεί και θα θυμώσει. Η Δανάη είναι η ζωή του όλη, η σύνδεσή του με την πεθαμένη σύζυγό του. Της το λέει συνέχεια ότι δεν τον κρατά τίποτε άλλο. Αυτή η μικρούλα είναι η χαρά του, το βάλσαμό του.
Υπήρξες σε περιόδους της ζωής σου αυτοκαταστροφικός;
Για να μιλάμε τώρα στο τηλέφωνο, δεν υπήρξα πολύ αυτοκαταστροφικός. Αλλά βεβαίως έφτασα στα όρια με το φαγητό, με το ξενύχτι. Απορώ πώς ζω κάποιες φορές. Το αυτοκαστροφικός δεν έχει να κάνει μόνο με ουσίες. Όσοι ήμασταν στην εφηβεία μας, τη δεκαετία του ’90, σμιλευτήκαμε λίγο με το Cobain. Αντιμετωπίζω εκείνη την εποχή ως αστεία και τρυφερή. Τώρα με προσέχω και με αγαπώ πάρα πολύ.
Μου είπες ότι ένα είδος αυτοκαταστροφής μπορεί να ήταν το φαγητό. Τι εννοείς;
Έτρωγα junk food από συγκεκριμένη αλυσίδα μπεργκεράδικου για ενάμιση χρόνο. Πόσο πια να παίζεις με τα όριά σου. Είχα παλινδρόμηση. Είχα φτάσει 103 κιλά. Ήταν μια περίοδος που έτρωγα μόνο απέξω. Τον τελευταίο καιρό θέλω να μαγειρεύω μόνος μου ή να ξέρω ποιος μαγείρεψε.
Πώς έκανες τη μεταστροφή;
Κάποια στιγμή έρχεται και μπουκώνει αυτό. Σκέπτεσαι αυτό που θέλεις να φας και το σώμα αντιδράει. Σφίγγεται το στομάχι. Φώναζε το σώμα μου ότι δεν θέλω άλλο. Τώρα, αν μου πεις «φάε μια πίτα», θα πονέσει το στομάχι μου. Το σώμα σου μιλάει. Σου λέει, «φτάνει».
Για κάποια χρόνια δούλεψες ως κλόουν σε παιδικά πάρτι.
Ήταν ιδιαίτερη η επαφή με τα παιδιά; Δεν είναι εύκολη δουλειά. Φαίνεται ευχάριστη, αλλά επειδή και τα παιδιά δεν πολυψήνονται πια για κλόουν, είναι άλλα τα ενδιαφέροντά τους, πρέπει να είσαι εύστροφος, εύστοχος και υπομονετικός μαζί τους. Ήταν πολύ καλή εκπαίδευση για την πορεία μου στον αυτοσχεδιασμό και τις παιδικές παραστάσεις. Το έκανα μια επταετία. Δεν ήταν λίγο. Πήγαινα σε σπίτια, σε μπεργκεράδικα, σε παιδότοπους. Ήταν μεγάλο μάθημα. Δεν θα γυρνούσα ξανά όμως εκεί. Υπάρχουν δύο-τρία πάρτι που τα θυμάμαι πολύ έντονα. Λατρεύω εκείνα τα παιδιά. Δεν τα ξεχνάω.
Η όλη πορεία σου δείχνει ότι είσαι ένας άνθρωπος που έχει παλέψει για τη ζωή του…
Είμαι οικονομικά ανεξάρτητος από δεκατριών χρόνων. Είμαι περήφανος γι’ αυτό. Δεν έχω κάνει ποτέ διακοπές στη ζωή μου, εκτός από κάτι τριήμερα διάσπαρτα.
