Η Πηνελόπη Πλάκα μιλάει στο “7 ΜΕΡΕΣ TV” και τον Γιάννη Βίτσα για όλα.
Οραματίζεσαι πώς θέλεις να είσαι στη ζωή σου;
Το οραματίζομαι και μου συμβαίνει.
Δεν υπάρχει ποτέ στην άλλη άκρη του μυαλού σου η σκέψη να μην υλοποιηθεί αυτό που θέλεις;
Όχι, δεν το σκέπτομαι. Πιστεύω πως ό,τι επιθυμώ βαθιά θα γίνει. Για να σου δώσω ένα παράδειγμα, όταν τελείωσε η σειρά που κάναμε με τον Γιάννη Μπέζο, με τον οποίο είχαμε μια υπέροχη συνεργασία, σκέφθηκα ότι πρέπει να συνεργαστώ με τον Πέτρο Φιλιππίδη και έπειτα από λίγους μήνες ήρθε αυτή η μοναδική ευκαιρία.
Υπάρχει η θεωρία πως ό,τι ζητάμε με δύναμη και αγάπη έρχεται στη ζωή μας.
Εμένα αυτή η θεωρία είναι η ζωή μου.
Θα καταφέρει να επιβιώσει στο χωριό η Κατερίνα;
Παρότι θα δυσκολευθεί πολύ, φυσικά και θα τα καταφέρει, γιατί είναι ένα κορίτσι της πόλης που δεν ξέρει τι σημαίνει χωριό, δεν έχει ασχοληθεί με αγροτικές εργασίες. Μεγάλωσε σε ένα σπίτι με ανέσεις και ξαφνικά ζει σε ένα σπίτι που δεν υπάρχει ούτε βρύση ούτε τουαλέτα. Οι κάτοικοι του χωριού εννοείται ότι τους πολεμούν.
Δουλεύεις επί μια οκταετία πολύ ενεργά και δυναμικά στο θέατρο και την τηλεόραση. Πόσο διαφορετική είσαι από το κορίτσι που εγκατέλειψε τις σπουδές της στα Ιωάννινα, προκειμένου να γίνει ηθοποιός.
Είμαι πολύ διαφορετική. Σίγουρα παραμένει ίδια η δύναμη της ψυχής μου, αλλά και οι αξίες και τα ιδανικά που έχω πάρει από το σπίτι μου.
Οι μεγαλύτερες δυσκολίες που βίωσες στη διαδρομή σου;
Οι απώλειες. Έχω βιώσει την απώλεια της γιαγιάς μου και του παππού μου. Ήμασταν δεμένοι. Τους αγαπούσα πολύ. Θεωρώ ότι καμία άλλη δυσκολία δεν μπορεί να συγκριθεί με την απώλεια. Όλα ξεπερνιούνται αν έχουμε την υγεία μας.
Από τις αναρτήσεις σου στο Instagram κατά την περίοδο της καραντίνας αντιλήφθηκα ότι πέρασες όμορφα.
Η αλήθεια είναι ότι εγώ την περίοδο της καραντίνας την ευχαριστήθηκα με την ψυχή μου. Είχα την ευκαιρία να παραμείνω στο σπίτι μου, να μαγειρέψω, που αποτελεί την αγαπημένη μου συνήθεια, να πάρω χρόνο για τον εαυτό μου.
Δεν σε σόκαρε ο τρομακτικός τρόπος με τον οποίο μπήκε στη ζωή μας ο κορωνοϊός;
Με προβλημάτισε το άγχος και η αγωνία τι μας ξημερώνει, ότι τελικά τη ζωή δεν τη ρυθμίζουμε και δεν την κοντρολάρουμε. Προσπάθησα, όμως, μέσα σε όλη αυτή τη μαυρίλα να δω τα θετικά στοιχεία. Γενικά, είμαι άνθρωπος που, ό,τι κακό και αν μου συμβαίνει, προσπαθώ να πάρω δύναμη, ώστε να προχωρήσω.
