Ένα από τα μεγαλύτερα ζητούμενα στον έλεγχο βάρους είναι η διατήρηση του αποτελέσματος. Πράγματι, είναι γνωστό σήμερα ότι περίπου 9 στους 10 που χάνουν τα κιλά τους, τα ξαναπαίρνουν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Σημαντικό μερίδιο στην επαναπρόσληψη αυτή παίζει ο βασικός μεταβολισμός. Συγκεκριμένα, έχει βρεθεί ότι για κάθε κιλό απώλειας σωματικού βάρους ο μεταβολισμός μας μειώνεται κατά 15,4 kcal. Επομένως, γίνεται φανερό ότι η προσπάθεια που θα πρέπει να καταβάλει ένας αδυνατισμένος για να διατηρηθεί στα νέα του κιλά είναι πολύ μεγάλη, αφού θα πρέπει να ακολουθήσει ένα περιορισμένο εύρος προσλαμβανόμενων ημερήσιων θερμίδων.
Εδώ είναι που παρεμβαίνει η άσκηση. Η πτώση αυτή του μεταβολισμού σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη σημαντική μείωση του μυϊκού ιστού (Άλιπη Μάζα Σώματος) που είναι ο μεταβολικά ενεργός ιστός του σώματος. Πολυάριθμες μελέτες αναδεικνύουν την προστατευτική (αναφορικά με τη μείωση του μυϊκού ιστού) δράση της άσκησης και συγκεκριμένα, η δίαιτα μαζί με την άσκηση ελαττώνουν την απώλεια του μυϊκού ιστού. Το γεγονός ότι η άσκηση το καταφέρνει, είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για το μεταβολισμό μας. Μάλιστα, σε πρόσφατη ανασκόπηση φαίνεται η σημαντική της επίδραση όχι μόνο στον μυϊκό ιστό, αλλά και στον φαιό λιπώδη ιστό που αποτελεί το πιο μεταβολικά ενεργό τμήμα του λιπώδους ιστού.
Ένα ερώτημα που συνεχίζει να απασχολεί την επιστημονική κοινότητα έχει να κάνει με το είδος της άσκησης. Σε μια από τις αντιπροσωπευτικότερες μελέτες του χώρου έδωσαν σε τρεις ομάδες την ίδια υποθερμική δίαιτα για χάσιμο κιλών. Η μεν πρώτη έκανε μόνο δίαιτα, η δεύτερη ακολούθησε δίαιτα με άσκηση και η τρίτη δίαιτα με άσκηση με αντιστάσεις. Ενώ και οι τρεις ομάδες έχασαν το ίδιο βάρος, η πρώτη έχασε 69% λιπώδη ιστό, η δεύτερη 78%, ενώ η τρίτη σχεδόν αποκλειστικά έχασε από τον λιπώδη ιστό (97%).
Φυσικά, ουσιαστικό ρόλο σε αυτό διαδραματίζει η διατροφή και συγκεκριμένα η ημερήσια κάλυψη των πρωτεϊνικών μας αναγκών. Σε μια καλά σχεδιασμένη μελέτη, σε 24 υπέρβαρες γυναίκες, τους δόθηκαν ισοθερμιδικές δίαιτες με λόγο Υδατανθράκων/ Πρωτεΐνης: 3,5 και 1,4 αντίστοιχα. Ύστερα από 10 εβδομάδες, αν και οι δύο ομάδες έχασαν το ίδιο βάρος, η ομάδα της υψηλής πρωτεϊνικής πρόσληψης παρουσίασε υψηλότερο λόγο απώλειας λιπώδους ιστού/απώλεια μυϊκού ιστού. Συμπερασματικά, για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος, ο συνδυασμός διατροφής και άσκησης είναι απαραίτητος.
Το πρόγραμμα διατροφής θα πρέπει να καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες μας σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, ώστε να διασφαλίζεται η σωστή λειτουργία του μεταβολισμού. Αν αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί διατροφικά, συστήνεται η πρόσληψη ενός πολυβιταμινούχου συμπληρώματος. Παράλληλα, ένα σωστά σχεδιασμένο πρόγραμμα άσκησης, κατά προτίμηση με αντιστάσεις, φαίνεται να συνδράμει αποφασιστικά στη διατήρηση του σωματικού βάρους.
