Την Χάρις την είχα γνωρίσει χρόνια πριν στο Λονδίνο, μέσα από κοινή παρέα. Θυμάμαι είχαμε ανταλλάξει μερικές κουβέντες περί μόδας, τότε ξεκινούσε την πρακτική της στον οίκο Erdem. Έπειτα έμαθα ότι ακολούθησαν σημαντικές συνεργασίες με κορυφαίους σχεδιαστές, μπήκε στην ομάδα της Mary Katrantzou και μέτα ανέλαβε μια σημαντική θέση στον οίκο Ted Baker. Σήμερα, χρόνια μετά την είδα να κρατάει χαμογελαστή και ευδιάθετη τα κλειδιά του νέου ατελιέ της που βρίσκεται δίπλα από το κατάστημα του δικού της brand Charis.
Μπορεί η διαδρομή της να είχε κάποιες στροφές προς τη στη βιοϊατρική και την κλινική εμβρυολογία, ωστόσο ο προορισμός της ήταν πάντα η μόδα. Το καταλαβαίνεις από τον τρόπο που μιλάει για την δουλειά της και κυρίως από τις μοναδικές δημιουργίες της που κατάφεραν να ξεχωρίσουν στην κυπριακή αγορά από τον πρώτο χρόνο κιόλας που ίδρυσε το brand Charis.
Χάρις μου, επιστρέφοντας στην Κύπρο ποια ήταν η μεγάλη δυσκολία που αντιμετώπισες όταν αποφάσισες να δημιουργήσεις το brand σου στην Κύπρο;
Η πιο μεγάλη δυσκολία που αντιμετώπισα στην αρχή ήταν να μάθω τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει η αγορά της Κύπρου. Στο Λονδίνο δούλευα με πολύ διαφορετικά δεδομένα όποτε έπρεπε να μάθω από την αρχή όλη τη διαδικασία. Επίσης το οικονομικό κομμάτι ήταν κάτι που με προβλημάτισε. Ήταν ένα ρίσκο. Στην αρχή σκεφτόμουν αν θα δημιουργούσα αποκλειστικά ένα e-shop ωστόσο θεώρησα πολύ σημαντικό να έχεις φυσική παρουσία. Η τρίτη δυσκολία είναι η προσωπική αμφιβολία που έχεις όταν ξεκινάς. Σκέφτεσαι αν θα αρέσουν τα σχέδια σου, αν θα σε υποστηρίζουν μόνο οι φίλοι σου κλπ.
Η προσωπική αμφιβολία εξαφανίζεται ποτέ;
Όχι! Την έχεις κάθε νέα σεζόν που σχεδιάζεις κάτι καινούργιό. Ξέρεις υπάρχει ένα μότο στην μόδα που λέει “είσαι τόσο καλός, όσο η τελευταία σου συλλογή”!
Απέκτησες αρκετή εμπειρία στο Λονδίνο, συνεργάστηκες με μεγάλα ονόματα δεν πέρασε από το μυαλό σου να έμενες εκεί;
Όχι είχα διαφόρους οικογενειακούς λόγους που με έκαναν να επιστρέψω. Θέλω να δημιουργήσω την οικογένεια μου στην Κύπρο και βλέποντας τώρα τις δυσκολίες που έχει το να δημιουργήσεις το δικό σου brand και πόσο σημαντικός είναι ο ψυχολογικός παράγοντας, με τίποτα. Η μισή δουλεία είναι η υποστήριξη.
Γνωρίζω ότι εργάστηκες με την Mary Katrantzou στο Λονδίνο, η οποία θεωρείται η “βασίλισσα των prints” στην μόδα, θεωρείς ότι η συνεργασία σου μαζί της, σε επηρέασε ώστε στην ταυτότητα του brand να υπάρχουν prints;
Από τον καιρό που σπούδαζα όλα μου τα projects είχαν prints μέσα, αλλά σίγουρα το γεγονός ότι δούλεψα με κάποιον που έχει τόση αυτοπεποίθηση στο να σχεδιάζει prints, στο να κάνει χρωματικούς συνδυασμούς, στο να τολμά πράγματα εκτός των συνηθισμένων, με έκανε να αγαπήσω ακόμα πιο πολύ τα prints. Έμαθα πάρα πολλά απο εκείνη και ήξερα από την αρχή ότι ένα βασικό κομμάτι του brand μου, θα ήταν τα prints.
Ποια είναι η ταυτότητα του brand Charis;
Ο ρομαντισμός είναι κομμάτι της ταυτότητας του brand όπως και τα prints και τα βολάν που πάντα θα υπάρχουν στις συλλογές μου. Βεβαίως προσπάθω πάντα να έχω κάτι καινούργιο με τα μονόχρωμα κομμάτια μου και να αλλάζω τις σιλουέτες.
Ακολουθάς τις τάσεις από τις πασαρέλες;
Ενημερώνομαι αλλά δεν τις ακολουθώ αν δεν ταιριάζουν με την αισθητική του brand. Για παράδειγμα φέτος είναι στη μόδα τα neon χρώματα, έχω έντονα χρώματα αλλά στην πιο σοφιστικέ εκδοχή τους για να ταιριάζουν στα επίσημα ρούχα αλλά και στην ταυτότητα του brand.
Σχεδιάζεις εσύ τα prints; Ποια είναι η διαδικασία;
Ναι, κάποια τα σχεδιάζω στο χέρι κάποια ξεκινούν από κολλάζ από φωτογραφίες. Δημιουργείται ένα pattern, παίζω πάρα πολύ με τα χρώματα. Μέτα τυπώνω κάποια για να αποφασίσω στις τελικές αποχρώσεις και μετά καταλήγουν στα υφάσματα.
Μόλις είχες δημιουργήσει το brand σου όταν ξέσπασε η πανδημία, πως το αντιμετώπισες;
Ήταν ένα τεράστιο σοκ. Ήταν στον ένα χρόνο δημιουργίας του brand, εκεί που πήγαινε ο κόσμος να το μάθει, γίνονταν τα πρώτα events ήρθε το Covid. Επειδή δουλεύω τις συλλογές μου πολύ πιο πριν, ήταν αγορασμένα όλα τα υφάσματα, ήταν έτοιμα τα prints, οπότε έπρεπε να αναπροσαρμόσω όλη τη συλλογή. Να βγάλω εκτός όλα τα επίσημα κομμάτια και να δημιουργήσω κομμάτια πιο ευκολοφόρετα αλλά χωρίς να χαθεί η ταυτότητα του brand. Προφανώς υπήρξε και οικονομικό αντίκτυπο και βεβαίως όλη αυτή η κατάσταση δημιούργησε μια αβεβαιότητα που σε επηρεάζει και σε κρατά πίσω μέχρι και τώρα. Δημιουργείς με έναν ενδοιασμό.
Σε επηρέασε καθόλου στην έμπνευση σου;
Ναι! H καλοκαιρινή σεζόν λέγεται “Rebirth”, σκεφτόμουν πόσο πολύ τα δύο τελευταία χρόνια η ζωή μας είναι “on hold” και σε προσωπικό επίπεδο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Ένιωθα την ανάγκη να κάνω ένα collection ελπιδοφόρο. Φτάνουμε στο τέλος και έρχεται η αναγέννηση, το rebirth. Γι᾽ αυτό τα χρώματα είναι χαρούμενα, ζωηρά. Έφτιαξα κομμάτια που θα φορέσει μια γυναίκα και θα νιώθει ότι επιστρέψαμε στην κανονικότητα.
Γίνεται πάρα πολύς λόγος στο χώρο της μόδας τον τελευταίο καιρό για το diversity, την διαφορετικότητα, θεωρείς ότι το brand Charis ανταποκρίνεται σε αυτό;
Φροντίζω στη συλλογή μου να έχω σιλουέτες που ταιριάζουν σε διαφορετικούς σωματότυπους και σε διαφορετικές ηλικίες. Δεν μπορώ να έχω από όλα γιατί κάπου χάνεται η ταυτότητα του brand. Για παράδειγμα δεν έχω πολλά κομμάτια για μια γυναίκα 65 χρονών εκτός και αν η ίδια νιώθει ότι μπορεί να τα υποστηρίξει. Σε ότι αφορά τα νούμερα όμως, αν μια κοπέλα επιλέξει ένα κομμάτι από την συλλογή και είναι προς extra small size ή extra large το νούμερο, της τότε μπορεί να γίνει επάνω της χωρίς κανένα έξτρα κόστος.
Μας υποδέχθηκες στο νέο σου ατελιέ. Μίλησε μου για το νέο σου εγχείρημα αποφάσισες να επεκταθείς και στο Custom-Made σε αρκετά μικρό χρονικά διάστημα μπορώ να πω..
Δυστυχώς είμαι άτομο που δεν επαναπαύεται ποτέ. Θα μπορούσα πω οκ πάει καλά το brand, μένω εκεί. Το να κάνεις δεύτερη επένδυση, σε δεύτερο χώρο, είναι μια καινούργια πρόκληση αλλά έβλεπα από την επαφή μου με τους πελάτες μου, ότι υπήρχε ένα κενό στην αγορά στο custom-made.
Το πήγες όμως ένα βήμα παραπέρα με τα bridal
Ναι, αρχικά με τα bridal party φορέματα αλλά πλέον και με νυφικά.
Πόσο καιρό πριν πρέπει να έρθει μια κοπέλα αν θέλει νυφικό ή φόρεμα custom-made;
Ιδανικά έξι μήνες πριν για custom-made φόρεμα για νυφικό ακόμα πιο νωρίς.
Τι θεωρείς ότι ήταν αυτό που έπαιξε ρόλο ώστε να επιτύχει στην αγορά το brand;
Νομίζω ότι δεν είναι ένα πράγμα. Πιστεύω ότι ήταν πολλά μαζί. Όταν ξεκίνησα δεν υπήρχε άλλος που να δημιουργεί δικά του prints ήταν κάτι μοναδικό αυτό που ξεκινούσα. Το δεύτερο είναι ότι επένδυσα σε συνεργάτες σημαντικούς, φωτογράφους, στιλίστες, pr. To τρίτο είναι η συνεχής δουλειά. Αν δεν το τρέξεις, αν δεν παρακολουθείς τα trends στην αγορά, αν δεν ακούς τι θέλει ο κόσμος κάποιος άλλος θα έρθει και θα σε ξεπεράσει.
Άρα πως κάνεις balance με την προσωπική ζωή;
Δεν κάνω! Φυσικά παίζει και πολύ σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι ο άντρας μου έχει δικό του γραφείο ως δικηγόρος και δουλεύει και αυτός πολλές ώρες. Ήδη βλέπω από τώρα για την καλοκαιρινή σεζόν ότι οι ώρες που πρέπει να αφιερώσω για να βγει έναν άρτιο αποτέλεσμα στη συλλογή σε συνδυασμό με το νέο κομμάτι που είναι το custom-made είναι πάρα πολλές. Λατρεύω όμως την δουλειά μου. Από την δημιουργία μέχρι την επικοινωνία που έχω με τις κοπέλες.
Όποτε νιώθεις γεμάτη…
Ναι! Κουράζεσαι αλλά νιώθεις γεμάτη.
Με αυτά που μου λες αντιλαμβάνομαι ότι δεν πρόκειται να ασχοληθείς ποτέ με τις αρχικές σου σπουδές
Όχι δεν είναι κάτω που μου λείπει. Θαυμάζω την δουλειά που γίνεται στις Επιστήμες αλλά δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου σε κείνο πεδίο.
Ποιο ήταν το καθοριστικό στοιχείο που σε έκανε να πάρεις την απόφαση να φύγεις στην Αμερική και να σπουδάσεις σχέδιο μόδας;
Ήταν πολλά πράγματα μάζι. Μικρή δεν ήμουν τόσο πολύ του ρίσκου. Τελειώνοντας το πτυχίο μου αν και είχα ήδη θέση για να σπουδάσω στο Parson’s στην Αμερική, την απόφαση την πήρα αφού έκανα το μάστερ μου στις Επιστήμες. Τότε ήμουν σίγουρη και τότε κατάλαωα ότι εγώ δεν ανήκω εκεί.
Δύσκολη απόφαση…
Τεράστια απόφαση! Αρχικά δυσκολεύτηκα πάρα πολύ στην Αμερική διότι ήμουν μόνη μου στην αρχή και αρκετά μακριά από την οικογένεια μου. Έπειτα ακόμη και όταν ξεκίνησα πρακτική στον οίκο Erdem στο Λονδινό ήμουν 25 και οι αλλές 19 ένιωθα ότι έμεινα πίσω. Άλλα ήταν ένα crush test που μου έμαθε πολλά.
Θυμάσαι το πρώτο πράγμα που σχεδίασες;
Ναι ήμουν 18, ήταν δύο φορέματα. Τα βρήκε η μαμά πριν μερικούς μήνες τυχαία. Ήταν ένα πλεκτό μπεζ σούπερ σέξι φόρεμα και ένα μαύρο κλασσικό φόρεμα με κοψίματα. Αν τα δεις, θα εντοπίσεις ομοιότητες με αυτά που σχεδιάζω σήμερα. Το συνειδητοποίησα ότι υπάρχει μια συνοχή με τις τωρινές συλλογές μου όταν τα είδα.
Επόμενος μεγάλος στόχος;
Μέχρι το επόμενο καλοκαίρι να επεκταθεί το brand στο εξωτερικό. Είχα κάνει ήδη κάποιες κινήσεις ακριβώς πριν αρχίσει η πανδημία. Άφησα το για λίγο αλλά είναι σίγουρα ο απώτερος μου στόχος
Φωτογραφίες: Μαρία Χριστοδούλου
