Όλοι οι fashion lovers, επιθυμούν κάποια στιγμή να αποκτήσουν στην συλλογή τους μια τσάντα του γαλλικού οίκου Dior. Οι τιμές στις τσάντες ωστόσο του ιστορικού οίκου είναι για αρκέτους απαγορευτικές για αυτό και το άρθρο του Business Insider για το πραγματικό κόστος μια τσάντας Dior, της οποίας η τιμή ανέρχεται στα 2.500€-3.000€ σοκάρει.
Μια έρευνα της ιταλικής αστυνομίας σε ένα ανεξάρτητο εργαστήριο συνεργαζόμενο με τον όμιλο LVMH (που περιλαμβάνει τον οίκο Dior και τον Giorgio Armani) αποκάλυψε ότι ορισμένες τσάντες κοστίζουν μόλις 53€ να κατασκευαστούν, λαμβάνοντας υπόψη τα υλικά και τις μεθόδους παραγωγής.
Η έρευνα έδειξε άθλιες συνθήκες εργασίας στο εργαστήριο, με εργαζόμενους να δουλεύουν σε επικίνδυνες συνθήκες και εξαντλητικά ωράρια. Πολλοί από αυτούς ήταν Κινέζοι που είχαν έρθει παράνομα στην Ιταλία και αναγκάζονταν να κοιμούνται στις εγκαταστάσεις για να αυξήσουν την παραγωγή.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι το πραγματικό κόστος παραγωγής μιας τσάντας Dior, λαμβάνοντας υπόψη τις σωστές εργασιακές συνθήκες και υψηλής ποιότητας υλικά, είναι περίπου 600€. Αυτό περιλαμβάνει δερμάτινα λουριά και φερμουάρ (150€/ανά τσάντα), το κόστος διαφήμισης και προώθησης (156€/ανά τσάντα), και το ενοίκιο για τις μπουτίκ (400€/ανά τσάντα). Το καθαρό κέρδος από μια τσάντα Dior είναι περίπου 1.500€, με περιθώριο κέρδους 50%.
Γιατί Συμβαίνει Αυτό;
Οι μεγάλοι οίκοι μόδας όπως Dior, συνεργάζονται με ανεξάρτητα εργαστήρια για να καλύψουν την υψηλή ζήτηση και να μειώσουν τα κόστη παραγωγής. Αυτή η πρακτική αυξάνει τα κέρδη των οίκων αλλά καταπατά τα εργασιακά δικαιώματα και εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Οι μεγάλες εταιρίες προτιμούν να συνεργάζονται με φθηνά εργαστήρια αντί να επενδύουν σε νέα εργαστήρια παραγωγείς και in-house εγκαταστάσεις ή να πληρώνουν καλύτερα τους προμηθευτές τους, καθώς αυτό θα μείωνε τα κέρδη τους.
Σύμφωνα μάλιστα με το Reuters, ο οίκος Dior δεν έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας και δεν πληρεί τις τεχνικές προδιαγραφές. Οι εργαζόμενοι κοιμόντουσαν στις εγκαταστάσεις και εργάζονταν υπό άθλιες συνθήκες, χωρίς τα απαραίτητα δικαιώματα και προστασία. Παρόμοιες πρακτικές ακολουθούν και άλλοι οίκοι μόδας, όπως ο Giorgio Armani, ο οποίος κατηγορείται ότι δεν ελέγχει σωστά τους προμηθευτές του.
