Από την Νικέλα Καποτά MSc – Ψυχολόγος/σωματική ψυχοθεραπεύτρια
Δεν έχει σημασία πόσο συχνά ή πόσο μακριά μετακομίζουμε. Μια μετακόμιση αποτελεί μεγάλη συναισθηματική αλλαγή στη ζωή. Μπορεί να έχουμε φανταστεί πολλές φορές πώς θα είναι, όταν έρθει η στιγμή όμως είναι ένας συνδυασμός ενθουσιασμού και φόβου. Αυτό είναι πολύ φυσιολογικό. Άλλωστε, ο φόβος είναι ενθουσιασμός χωρίς ανάσα. Παίρνουμε λοιπόν μια ανάσα και οργανωνόμαστε!
Οι περισσότεροι νεαροί ενήλικες φοβούνται λίγο ή πολύ να κάνουν αυτό το βήμα. Ακόμα και αυτοί που φαίνονται ενθουσιασμένοι και έτοιμοι, συνήθως κρύβουν κάποιο επίπεδο άγχους. Το να φύγουμε από το σπίτι των γονιών είναι μία από τις μεγαλύτερες μεταβάσεις στη ζωή. Μπορεί η σκέψη να είναι συναρπαστική και ταυτόχρονα μπορεί και να μας πλημμυρίσει με συναισθήματα. Τα καλά νέα είναι ότι αυτή η νευρικότητα και η πληθώρα συναισθημάτων είναι κάτι φυσιολογικό.
Υπάρχουν τρόποι να εξομαλύνουμε τη μετακίνησή μας προς την αυτονομία μας. Αν η απόφαση να μετακομίσουμε είναι δική μας, δεν κινούμαστε βιαστικά, γιατί αυτό μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα μη ασφαλές περιβάλλον που ενδεχομένως να μας αναγκάσει να γυρίσουμε πίσω πολύ γρήγορα. Μπαίνουμε στη διαδικασία να βρούμε όλες τις επιλογές μας. Μπορούμε να ζητήσουμε τη συμβουλή κάποιου που εμπιστευόμαστε προτού πάρουμε αυτήν την απόφαση. Συζητάμε τις επιλογές μας με άτομα που έχουν βρεθεί στην ίδια θέση, ώστε να μας βοηθήσουν να δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά και να ξέρουμε τι να περιμένουμε.
Χρειάζεται χρόνος
Αφού ζητήσουμε συμβουλές, κάνουμε την έρευνά μας και βλέπουμε τις επιλογές μας. Υπάρχουν πολλά πρακτικά θέματα που πρέπει να αναρωτηθούμε όπως: πού θα μείνουμε, θα συγκατοικήσουμε ή θα είμαστε μόνοι, έχουμε έπιπλα και συσκευές ή μπορούμε να προμηθευτούμε από κάπου; Πόσα θα είναι τα μηνιαία έξοδα (φαγητό, ενοίκιο, λογαριασμοί, κοινόχρηστα κ.λπ.);
Υπάρχουν και άλλα θέματα που πρέπει να οργανώσουμε πριν μετακομίσουμε. Για παράδειγμα, να σχεδιάσουμε ποιους φορείς πρέπει να ενημερώσουμε για την αλλαγή της διεύθυνσης, να συνδέσουμε το ρεύμα, το τηλέφωνο κ.λπ. στο όνομά μας. Αφού κάνουμε το πρακτικό πλάνο, χρειάζεται να αναρωτηθούμε για το συναισθηματικό. Τι συναισθήματα και αισθήσεις μπορεί να βιώσουμε όταν θα φύγουμε και πώς θα διαχειριστούμε όσα θα μας δυσκολέψουν;
Η αποχώρηση από το σπίτι δεν είναι πάντα εύκολη. Η νοσταλγία, η μοναξιά, το στρες και το άγχος είναι συνήθεις αντιδράσεις και συναισθήματα σε αυτήν τη μετάβαση προς την αυτονομία. Αν φεύγετε για σπουδές, για παράδειγμα, δεν είναι μόνο οι σπουδές σας που θα είναι κάτι καινούργιο αλλά και οι νέες γνωριμίες, η έλλειψη της οικογένειας, των φίλων και η ευθύνη του εαυτού σας. Χρειάζεται να κάνουμε επιλογές που είναι σχεδιασμένες να αυξήσουν το πόσο χαρούμενοι αισθανόμαστε στο καινούργιο σπίτι μας.
Το δέσιμο που χτίζεται με ένα μέρος δημιουργεί την αίσθηση του ανήκειν και του ότι έχουμε ρίζες, σημασία έχει και η ευημερία που νιώθετε σε ένα μέρος και όλα αυτά είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων συμπεριφορών και πράξεων. Χρειάζεται χρόνο να συνδεθείτε με ένα μέρος και να χτίσετε ασφάλεια. Και ξεκινά από τις επιλογές που κάνουμε για το πώς περνάμε το χρόνο μας στην καθημερινότητα. Η μετακόμιση από το σπίτι των γονιών είναι ένα από τα σημαντικά ορόσημα της μετάβασης προς την ενηλικίωση τόσο για το παιδί όσο και για το γονέα. Η οργάνωση αυτής της κίνησης μπορεί να μειώσει το άγχος και να μας βοηθήσει να μείνουμε θετικοί και με αυτοπεποίθηση, ξεκινώντας αυτό το νέο κεφάλαιο στη ζωή μας. Δουλεύουμε αργά και σταθερά, ώστε να κάνουμε τη ζωή μας στο νέο μέρος όσο πιο ευχάριστη γίνεται.
Οργανώνοντας τη νέα µας ζωή
• Κατανοούμε ότι το άγχος δεν είναι πάντα κακό. Αποτελεί ένα προστατευτικό μηχανισμό μας και μπορεί να αποτελέσει πηγή δημιουργικότητας και κίνητρο.
• Κάνουμε μια λίστα με τις ανησυχίες μας. Παίρνουμε την κάθε μία ξεχωριστά και τη σπάμε σε μικρά κομμάτια, ώστε να είναι πιο διαχειρίσιμα.
• Βγαίνουμε από το σπίτι. Είναι καλύτερο να εξερευνήσουμε την καινούργια γειτονιά ή πόλη και ακόμη καλύτερα να το κάνουμε με τα πόδια. Το περπάτημα μας ηρεμεί και θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε καινούργια μέρη στη γύρω περιοχή.
• Είναι σημαντικό να δημιουργήσουμε και νέους δεσμούς. Οι καλοί φίλοι μπορούν να μας βοηθήσουν εναντίον της μοναξιάς. Δεν απομονωνόμαστε, βγαίνουμε έξω, γινόμαστε μέλος σε ομάδες και δεν χάνουμε την ελπίδα μας στην πρώτη απογοήτευση. Είναι φυσιολογικό να δυσκολευτούμε μέχρι να κατασταλάξουμε στις παρέες μας.
• Κάνουμε ό,τι μας έκανε χαρούμενους στο παλιό μας σπίτι. Ακόμα και αν χρειαστεί να μπούμε σε μια νέα ομάδα, δεν αφήνουμε ένα χόμπι που είχαμε όπου θα μπορούσαμε να βρούμε την αίσθηση της κοινότητας. Χρειάζεται υπομονή.
• Δημιουργούμε ένα πλαίσιο υποστήριξης. Κρατάμε επαφή με τους φίλους μας και την οικογένειά μας. Κανονίζουμε μια μέρα και ώρα την εβδομάδα να επικοινωνούμε μαζί τους. Οι άνθρωποι που μας παρέχουν ασφάλεια είναι σημαντικοί.
• Ασπαζόμαστε την αλλαγή. Δεν έχουμε πάντα τον έλεγχο πάνω στις σημαντικές αλλαγές στη ζωή μας, έχουμε όμως την επιλογή για το πώς θα αντιδράσουμε σε αυτήν.
• Εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία για αυτο-στοχασμό. Εξετάζουμε τις συνήθειές μας. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Η αναγνώριση των συνηθειών μας μπορεί να είναι διαφωτιστική.
• Δημιουργούμε μια ρουτίνα με τακτικές δραστηριότητες. Ένα σπορ και μια δραστηριότητα θα βοηθήσουν να έχουμε μια ισορροπία και να κάνουν το νέο μας περιβάλλον να είναι πιο γνώριμο.
• Υποστηρίζουμε τη θετική μας σκέψη και δεν δίνουμε τροφή στις αρνητικές σκέψεις. Δεν είναι πάντα εύκολο να κάνουμε συνειδητή προσπάθεια να σκεφτόμαστε τα καλά της μετακόμισης και της αλλαγής.
• Βάζουμε τη δημιουργικότητά μας και σχεδιάζουμε το σπίτι μας, όπως θα μας κάνει να νιώθουμε όμορφα, ώστε να νιώθουμε χαρούμενοι, όταν βρισκόμαστε εκεί. Μπορούμε ακόμα να φέρουμε πράγματα από το πατρικό μας που μας δημιουργούν όμορφα συναισθήματα.
• Είναι φυσιολογικό να μας λείπει το σπίτι μας καμιά φορά και υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να το διαχειριστούμε. Κρατάμε επαφή με το σπίτι μας αλλά και τους φίλους μας. Βάζουμε ένα όριο, όμως, ώστε αυτό να μη μας αποτρέψει από το να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους.
