Από τις δυνατές παίκτριες του φετινού «Survivor», η Ασημίνα Ιγγλέζου μπήκε αρχικά στους Μπλε, για να μετακινηθεί αργότερα στους Κόκκινους, παραμένοντας όμως στην καρδιά Μαχήτρια.
ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΟΒΗ ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗ
Πώς νιώθετε τώρα που επιστρέψατε στην Ελλάδα;
Προσπαθώ να είμαι ήρεμη, απολαμβάνω το φαγητό. Μόλις βγήκα από την καραντίνα και επανέρχομαι σιγά σιγά στους ρυθμούς μου. Παρόλο που ήταν μικρό το διάστημα, σε μένα φάνηκε πολύ μεγάλο. Δεν έχω βρεθεί ξανά για τόσο καιρό μακριά από τις υποχρεώσεις μου και ειδικά από τα παιδιά μου.
Πώς προέκυψε η συμμετοχή σας στο παιχνίδι;
Με είχαν πλησιάσει ξανά για να πάρω μέρος σε παιχνίδια επιβίωσης και δεν ήμουν θετική. Yποψιαζόμουν ότι θα ήταν έντονο το στοιχείο του ριάλιτι και δεν θα μπορούσα εύκολα να το αντέξω. Παρ’ όλα αυτά, τη συγκεκριμένη στιγμή ήταν διαφορετικά, εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν σε όλες τις δουλειές και της ψυχολογίας λόγω της παγκόσμιας πανδημίας. Είχα τη στήριξη και την παρότρυνση από την οικογένειά μου να το κάνω. Παρόλο, λοιπόν, που η πρώτη μου απάντηση ήταν αρνητική, το σκέφτηκα και είπα τελικά ότι θα πάω. Και δεν το μετάνιωσα, παρά το γεγονός ότι πέρασα δύσκολα. Είδα μια παραγωγή τεράστια. Στον Άγιο Δομίνικο, η Acun Medya έχει κάνει κάτι απίστευτα μεγάλο. Και μόνο που το έζησα είναι σημαντικό. Θα το είχα μετανιώσει αν έλεγα όχι.
Το στοιχείο του ριάλιτι σάς απασχολούσε ιδιαίτερα. Για το κομμάτι των αγωνισμάτων και της επιβίωσης δεν είχατε ανησυχία;
Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω ή να προσβάλω κάτι ή κάποιον, πρέπει να είμαι αντικειμενική σε αυτό που έζησα. Δεν μιλάμε για αγωνίσματα, αλλά για παιχνίδια. Έτσι τα χαρακτηρίζω. Είναι παιχνίδια στα οποία συμμετέχεις ως ένας πεινασμένος άνθρωπος, με όποια αδυναμία και τραυματισμό μπορεί να επιφέρει αυτό στο σώμα σου. Ένας αθλητής που πάει να αγωνιστεί σε ένα άθλημα τρέφεται σωστά και προπονείται ανάλογα. Το «Survivor» είναι ένα παιχνίδι στο οποίο αγωνίζεσαι καταπονημένος και αντιμετωπίζεις ένα στόχο που βρίσκεται μπροστά σου για πρώτη φορά. Ο στόχος για μένα ήταν το πιο βασικό και έχει να κάνει με την ψυχολογία. Όταν, λοιπόν, πίσω σου έχεις να αντιμετωπίσεις πολλά και κυρίως τη συνεννόηση με διαφορετικούς ανθρώπους, γίνεται πάρα πολύ δύσκολο. Για κάποιους ήταν όνειρο ζωής να πάνε στο «Survivor» και είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα από όλες τις απόψεις. Είχαν στρατηγική σε σχέση με κάποιον που θεωρεί με αφέλεια ότι πάει να αγωνιστεί και ότι θα έχει να κάνει μόνο με αθλήματα και με το κομμάτι της επιβίωσης. Δεν πρόκεται όμως για ριάλιτι επιβίωσης. Είναι επιβίωση σε ριάλιτι. Δηλαδή, προσπαθείς να επιβιώσεις μέσα σε όλο αυτό που σου συμβαίνει, με ανθρώπους που οι περισσότεροι θέλουν να σου βγάλουν έναν κακό εαυτό, κάτι που δεν είσαι. Όλο αυτό σε κάνει να κλείνεσαι και δεν βοηθάει στην απόδοσή σου στα παιχνίδια. Δεν με δυσκόλευαν οι συνθήκες. Στο βουνό που τρέχω, κοιμάμαι έξω και έχω συνηθίσει να ζω για μέρες χωρίς φαγητό. Ποτέ δεν ένιωσα αδυναμία. Το ψυχολογικό κομμάτι και η απόσταση από την οικογένειά μου με δυσκόλεψαν. Ο κάθε άνθρωπος στην καθημερινότητά του ζει καταστάσεις πολύ πιο δύσκολες. Ξέρει όμως ότι στο τέλος της ημέρας θα γυρίσει στο σπίτι του, σε ένα σπίτι που θα τον προστατεύσει, και θα πει μια κουβέντα με ανθρώπους που αγαπάει. Αυτό εκεί δεν υπάρχει. Κάθε μέρα και κάθε ώρα είσαι μόνος σου και αντιμετωπίζεις άτομα που σου κάνουν επιθέσεις.
Αρχικά μπήκατε στους Μαχητές και γρήγορα ήρθατε σε σύγκρουση με τη λεγόμενη «υπο-ομάδα των τεσσάρων».
Μπήκα στο παιχνίδι δύο εβδομάδες αφού είχε ξεκινήσει, οπότε οι υπο-ομάδες είχαν ήδη διαμορφωθεί, κάτι που εγώ όμως δεν είχα αντιληφθεί. Κόλλησα με τα παιδιά της μιας ομάδας, χωρίς να ξέρω τίποτα. Στη συνέχεια, από τις συγκρούσεις που υπήρχαν, κατάλαβα ότι οι Μπλε είναι χωρισμένοι. Κανείς δεν μου είπε τίποτα. Το κατάλαβα, έκρινα και αποφάσισα ότι θα υπερασπίζομαι τη συγκεκριμένη ομάδα. Κι αυτό γιατί δεν μου άρεσαν οι επιθέσεις που έκαναν κάποια άτομα σε προσωπικό επίπεδο απέναντι σε άλλους· πράγματα που αφορούσαν την οικογενειακή τους κατάσταση, τον τρόπο ομιλίας τους, την προφορά τους. Η στρατηγική σίγουρα είναι μέρος του παιχνιδιού. Όμως, άλλο στρατηγική και το να φωνάζεις έντονα στα παιχνίδια και άλλο οι προσωπικές επιθέσεις. Έλεγαν λόγια πολύ βαριά και τα έλεγαν τόσο έντονα, που καταλάβαινα ότι δεν μπορούσα να είμαι δίπλα τους. Αν το έκανα, θα χαρακτηριζόμουν και εγώ με τον ίδιο τρόπο. Οπότε, έμεινα με όσους συνεννοούμουν καλύτερα και προσπαθούσα να βρω τα πατήματά μου στα αγωνίσματα, ως νέα παίκτρια. Όλα πήγαιναν προς το καλύτερο και βελτιωνόμουν συνεχώς. Μετά όμως άλλαξαν οι ομάδες και βρέθηκα στους Κόκκινους. Με επέλεξε ο Γιώργος Κοψιδάς, αφού είχε πάρει και ολόκληρη την υπο-ομάδα των Κόρο, Σοφίας, Ασημακόπουλου και Κώστα. Αυτό μου έδειξε ότι δεν είναι καλός στρατηγικά, γιατί διάλεξε να βάλει στην ομάδα του μια «βόμβα» τεσσάρων ανθρώπων. Θεωρώ ότι θα έχει μεγάλο πρόβλημα και ίσως και να έχει ήδη. Δεν ξέρω αν θα σωθεί από τους νέους παίκτες που μπήκαν στο παιχνίδι. Αλλιώς πιστεύω ότι η τετράδα κάποια στιγμή θα τον προδώσει.
Βλέποντας τα πράγματα απέξω πια, έχετε αλλάξει γνώμη για κάποιον; Ή έχετε δει κάτι που σας πίκρανε ή σας εξέπληξε;
Για μένα το παιχνίδι τελείωσε τη στιγμή που έφυγα, οπότε δεν μπαίνω στη διαδικασία να ασχοληθώ τόσο ώστε να με ενοχλήσει κάτι. Αυτό συνέβαινε όσο βρισκόμουν εκεί, γιατί ήταν η ζωή μου. Τώρα δεν με ενοχλεί, δεν με αγγίζει. Ο καθένας ας πράξει όπως νομίζει. Σίγουρα δεν μου αρέσει το ότι κάποιοι λένε ότι δεν αγωνιζόμουν για τους Κόκκινους. Πραγματικά αγωνιζόμουν, αλλά η ψυχολογία μου και η αντιμετώπιση που είχα από την ομάδα δεν με βοηθήσουν να ενταχθώ και να προσπαθήσω παραπάνω. Δεν έχανα επίτηδες. Αυτό που ειπώθηκε μου προκάλεσε έκπληξη. Πρέπει να σας πω ότι την τελευταία εβδομάδα δεν έκλεινα μάτι, τόσο άσχημα ήμουν ψυχολογικά. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος που πεινάει και δεν κοιμάται τα βράδια να έχει καλή απόδοση; Δεν γίνεται. Και το βλέπουμε αυτό και σε άλλους. Με το που έρχεται κάποιος σε σύγκρουση, κάτι αρχίζει να χαλάει. Το παιχνίδι είναι ψυχολογικό, η ψυχολογία σε κάνει νικητή. Ο Τζέιμς είχε αυτό το καλό στην ομάδα. Μας υποστήριζε είτε χάναμε είτε κερδίζαμε.
Βλέπουμε, όμως, τους Μπλε να δυσκολεύονται πολύ πλέον.
Δυσκολεύονται μεν, όμως δεν είναι όπως ήταν οι Κόκκινοι. Και ο λόγος που έφτασαν σε αυτή την κατάσταση, με τις ίντριγκες, είναι και πάλι κάποια παιδιά που έχουν έρθει από την Κόκκινη ομάδα, όπως η Ελευθερία και ο Άλεξ. Ο Νίκος, ο Τζέιμς και η Μαριαλένα δεν έχουν αλλάξει, είναι αυτοί που ήταν. Ξέρουν ότι κάποιος θα κερδίσει στο τέλος, αλλά δεν προσπαθούν να φτιάξουν ψεύτικες καταστάσεις. Οι χαρακτήρες των Διάσημων που έχουν πάει στους Μπλε έχουν δημιουργήσει πηγαδάκια και ίντριγκες.
Ποιος θεωρείτε ότι έχει τα φόντα να κερδίσει το φετινό «Survivor»;
Αγαπώ το σκεπτικό, την εξυπνάδα και τη δυναμική στα παιχνίδια που έχει ο Τζέιμς, παρόλο που φαινόταν αδύναμος και στην αρχή είχε δεχθεί πολύ bullying για τα κιλά του. Πραγματικά, αυτό το είδα με τα μάτια μου και το άκουσα με τα αφτιά μου. Έχει αποδειχθεί όμως ότι είναι πάρα πολύ καλός παίκτης, ο καλύτερος στατιστικά. Από εκεί και πέρα, ο σίγουρος κερδισμένος από αυτό το παιχνίδι είναι ο Γιώργος Λιανός! (γέλια)
Νιώσατε ανακούφιση όταν φύγατε;
Σίγουρα γιατί, όπως είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, δεν υπήρχε κάτι άλλο για εμένα. Ήταν σαν να βρισκόμουν σε κινούμενη άμμο και όσο αντιδρούσα προσπαθώντας να κάνω κάτι, τόσο βυθιζόμουν. Έχανα την Ασημίνα και ό,τι είμαι. Φοβάμαι ότι στο τέλος, αν έμενα, θα έχανα περισσότερα από όσα θα κέρδιζα.
Τι κερδίσατε λοιπόν;
Κέρδισα την εμπειρία, αυτό που έζησα και είδα εκεί. Ίσως και το γεγονός ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε τύχει να αντιμετωπίσω τόση υποκρισία μπροστά στα μάτια μου. Τουλάχιστον στη ζωή δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε παρέα με ανθρώπους που είναι μακριά από εμάς. Εκεί όμως δεν υπάρχει αυτή η επιλογή. Η συναναστροφή με κάποια άτομα είναι αναγκαστική και φτάνεις στο σημείο να βλέπεις πράγματα και συμπεριφορές που δεν φανταζόσουν ότι υπάρχουν. Παριστάνουν κάτι άλλο για να πείσουν τον κόσμο. Και ενώ πίστευα ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί, ότι ο κόσμος δεν πείθεται εύκολα, βγαίνοντας έξω, διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη ότι τελικά μπορεί να ξεγελαστεί.
Τι στόχους έχετε τώρα;
Θέλω να ξεκινήσω ξανά τα αθλήματα που έκανα και αγαπούσα, το τρέξιμό μου. Ελπίζω σιγά σιγά να επανέλθουμε στην κανονικότητα μετά από όλα αυτά που ζούμε. Να αφοσιωθούμε και πάλι σε όλα αυτά που μας έκαναν ευτυχισμένους καθημερινά. Να είμαστε καλά με τις οικογένειές μας.
«Στους Κόκκινους, είδα μια Σοφία να αλλάζει»
Η Σοφία σάς κατηγόρησε από την αρχή ότι μπήκατε στο παιχνίδι με στρατηγική να «πουλήσετε» τον εαυτό σας.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το έκανε. Η επίθεση που μου έγινε από τη Σοφία αφορούσε τα παιδιά μου, κάτι που με έκανε να αισθανθώ πάρα πολύ άσχημα. Ήμουν ήδη ψυχολογικά πιεσμένη επειδή μου έλειπαν. Όταν κερδίσαμε έπαθλο επικοινωνίας και χάρηκα στη σκέψη ότι μπορεί να μιλούσαμε με τις οικογένειές μας, η Σοφία είπε ότι δεν θα το ήθελε και πως καλύτερα να κερδίζαμε έπαθλο φαγητού. Μου είπε «Αν δεν αντέχεις να μην ακούς το παιδί σου, δεν θα έπρεπε να έρθεις σε ένα τέτοιο παιχνίδι» και μάλιστα με πάρα πολύ επιθετικό τόνο, λες και με κατέκρινε για αυτό. Ένιωσα πολύ άβολα, σε σημείο να προβληματιστώ μήπως όντως έκανα κάτι λάθος. Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ και έκτοτε δεν θέλησα να έρθω ξανά κοντά της. Θεωρώ ότι ένας γονιός δεν μπορεί να απευθύνεται έτσι σε κάποιον που εκδηλώνει την ανάγκη να μιλήσει με το παιδί του.
Πλέον όμως και εκείνη δυσκολεύεται πολύ που είναι μακριά από τα παιδιά της. Μήπως αυτό ήταν ένα σημείο που έπρεπε να σας φέρει κοντά αντί να σας χωρίζει;
Προσωπικά, δεν μπορούσα να καταλάβω αν η μετέπειτα αντίδραση της Σοφίας ήταν αληθινή ή ψεύτικη. Όταν πήγαμε στην Κόκκινη ομάδα, είδα μια Σοφία να αλλάζει. Εμείς εκεί δεν έχουμε καμία επαφή, δεν ξέρουμε τι γίνεται έξω. Είχα δει και τον Κώστα να κάνει «κωλοτούμπες» και άκουσα με τα αφτιά μου την ομάδα του να λέει «Κώστα, στο συμβούλιο πρέπει να πεις κάτι για να φέρεις τούμπα αυτό που είπες, γιατί δεν φαίνεται ωραίο στον κόσμο». Όταν βλέπεις ότι σκέφτονται έτσι και αναλύουν τα πάντα για να μην παρεξηγηθούν, αρχίζεις να είσαι καχύποπτος απέναντι σε όλες τις συμπεριφορές. Προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν λάθη που έκαναν αυθόρμητα. Δεν μπορείς λοιπόν να τους έχεις εμπιστοσύνη. Από εκεί και πέρα, κάποια στιγμή έπιασα τη Σοφία –και μάλιστα σε ένα αγώνισμα, εκεί που υπάρχει ένα μικρό περιθώριο να μη σε τραβήξει η κάμερα, ώστε να μη θεωρήσει ότι το κάνω επίτηδες– και της είπα ότι θα ήθελα να μην μπαίνουμε σε αυτή την κόντρα γιατί είμαστε και οι δύο μάνες. Το είπα αυτό και για να την προστατεύσω, γιατί ξέρω ότι όταν χρησιμοποιείς κάποια πράγματα οικογενειακά, μπορεί αργότερα να σου γυρίσουν μπούμερανγκ όταν βγεις έξω. Καλύτερα λοιπόν να μην τα ανακατεύεις και να είσαι αυτή που είσαι στο παιχνίδι. Ως εκεί. Της μίλησα έτσι και κλάψαμε κιόλας. Μου υποσχέθηκε, λοιπόν, ότι θα ήμασταν εντάξει. Αλλά δεν το είδα να συμβαίνει.
Διαβάστε περισσότερα στο 7 ΜΕΡΕΣ TV
